Cerddi Edern a Cherddi Eraill/I John Owen Williams

Cerddi Edern a Cherddi Eraill

gan John Glyn Davies

I JOHN OWEN WILLIAMS

Trwy lygaid beirdd mi glywn y gwynt a'r glaw,
a lleisiau'r adar, gwelwn liw a llun,
a llawer iawn o bethau gwych heblaw,
pob dernyn yn disgleirio ar ben ei hun,
fel darn o wydr yn y pellder draw
yn fflachio haul yn ôl i lygad dyn,
ac felly'n aros nes i'r hen fyd droi
yn araf, ac i'r haul fynd heibio i'r gwydr,
a'r dernyn a fu gyneu'n wych yn troi
yn rhes o eiriau meirwon yn eu mydr.

Cau'r llyfrau, mynd i rodio cors a rhos
y grug a'r eithin, banadl a brwyn,
a chanlyn afon, canlyn ffrwd a ffos,
a chraffu ar y môr o ben rhyw dwyn.
Troi adref hyd ffordd dawel ryw liw nos,
a gwrando ar lais aderyn rhos a'i gŵyn,
a synfyfyrio am sêr mudion pell,
cael lloches ynddynt rhag ffolineb dyn,
a chlywed yn fy nghalon mai mil gwell
na llyfr yw gweld a theimlo drosof f'hun.

Ond gwell na bod o hyd ar ben iy hun
cael cwmni yn gyfranog, sawl a ŵyr
a wêl, a glyw, a chanddo galon dyn,
a glyw y fendith drwyddo'n treiddio'n llwyr;
bod gyda llongwr tua glenydd Lleyn
neu weithiwr yn genweirio yn yr hwyr.
A'r galon lawn yn tywallt dros ymylon,
troi'n ôl at Aakjaer, Gwynn, Bob Parry eto,
a'r un ias drwyddom, ie yr un galon,
daw haul yn ôl ar wydr gloew i fflachio.

Wel wir, J. O. fe gawsoch chwi a minau
ddiddanwch lawer gyda phethau plaen,
heb ddim yn athronyddol i'n meddyliau
dim byd ond hen dai gwynion Portinllaen;
dim byd ond llais gylfinhir yn ei erwau,
neu fwsog gwyrdd ar wal, neu gen ar faen.
Pa ddysg sydd raid at garu grym tawelwch,
ar nos o haf, a machlud haul ar dân,
neu at ymdroi ar lan y môr mewn heddwch,—
neu wrando yn astud ar yr adar mân.
Gorph., 42.

Nodiadau