Telyn Bywyd/Y Ddinas Sanctaidd
| ← Golomen Wen y Diluw | Telyn Bywyd gan Robert David Rowland (Anthropos) |
Glaniad y Mayflower → |
Y Ddinas Sanctaidd.
(The Holy City)[1]
UN nos, a mi yn huno,
Daeth breuddwyd ar ei hynt,
A gwelwn dref Caersalem,
A'i theml enwog gynt:
Mi glywn y plant yn canu,
Ac fel y chwyddai'r llef,
Meddyliwn glywed engyl
Yn ateb yn y nef:
Jerusalem! Jerusalem!
Dyrchafa'th byrth â chân,
Hosanna drwy'r uchelion,
I Frenhin Seion lân.
Ac yna'r breuddwyd newid wnaeth
Pob heol aeth yn fud,
Dystawai'r llon Hosanna
A chân y plant i gyd:
Yr haul dywyllai yn y nen,
Y dydd oedd oer a syn,
A gwelwn gysgod—cysgod Croes,
Oddiar ryw unig fryn:
Jerusalem! Jerusalem!
O'r nef yr engyl gân,
Hosanna drwy'r uchelion,
I Frenhin Seion lân.
Ond ymaith äi'r olygfa hon,—
Byd newydd welais i,
A gwenai'r ddinas sanctaidd
Gerllaw y dysglaer li:
Goleuni Duw oedd ar ei gwedd,
Ei phyrth oedd led y pen,
A chroesaw ini fyned
I fewn i'r gaerfa wen;
Heb eisiau lloer, na ser y nos,
Na haul a'i wên ddi-lyth,—
Caersalem newydd ydoedd,
Y ddinas bery byth.
Jerusalem! Jerusalem!
Y nos a ffodd o'i sedd,
Hosanna drwy'r uchelion,
Hosanna i Frenhin hedd!