Telyn Seion sef Pedwar ar Bymtheg o Garolau Nadolig/GAN ini fod trwy ras yn fyw

Telyn Seion sef Pedwar ar Bymtheg o Garolau Nadolig

golygwyd gan Hugh Humphreys, Caernarfon

CYD-GANED dynoliaeth am ddydd gwaredigaeth →

CAROL 14.

Mesur—DORCHESTER MARCH.

GAN ini fod trwy ras yn fyw
I weled heddyw ŵyl Nadolig,
Dod gymhorth ini, Nefol Ri,
I'w chadw hi'n barchedig:
Rho in' oleuni, nerth, a dawn,
Er mwyn yr uniawn, raslawn Iesu,
Yr hwn a ddaeth o'i breswyl deg,
Ar redeg i'n gwaredu.
Efe a ddaeth yn ol yr arfaeth,
I barthau isa'r greadigaeth,
Fel y dygai boenedigaeth:
Fe ddaeth yn berffaith odiaeth Un,
I wisgo am dano natur dyn.
Rhyfeddai côr y nefoedd eirian
Wel'd gwisg o gnawd am Dduw ei hunan;
A hynod ymgynhyrfodd anian
Pan ddaeth yn Faban egwan noeth,
Ac eto'n Dduw anfeidrol ddoeth.

Er ised caed yr Iesu cu
Llawenu o'i eni wnae holl anian:
Cyd—ganodd teulu'r nef yn nghyd,
Pan ddaeth i'r byd yn Faban.
Angylion gwynion gwlad y gwawl
Oedd weision siriawl y Messia,
Gan deithio'n gyflym ato ef,
O'r nef i dir Judea.
Pa faint mwy dyled sy i ni dalu,
Lu daear isod, fawl i'r Iesu
Am iddo'n rhadol, ein gwaredu
(safn orddu'r fagddu fawr;
A'i ras i ni a roe's yn awr.
Ein Iesu tirion, o'i dosturi,
A ddaeth tan wawd yn debyg ini
Fel y caem ein cyfoethogi
Trwy ei dylodi, ei gyni, a'i gur;
A gwin ei saint o'i gwpan sur

Efe fawrhaodd gyfraith Ner,
Wrth fyn'd, o'i fwynder tyner tani;
Fe'i gwnaeth yn anrhydeddus iawn
Wrth rodio'n uniawn wrthi:
Efe'i boddlonodd hi mewn rhan,
Eneiniog gwiwlan, pan ei ganwyd;
Ond gwaeddi 'roedd o hyd am waed
Nes caed y gair, "Gorphenwyd."
Gan mai'r ddynol anian bechodd
Am ddynol waed o hyd y llefodd
Cyfiawnder dwyfol; nes y cafodd,
Yn Aberth gwirfodd, lesu gwyn,
A chafwyd heddwch y pryd hyn:
Ac am na fynai'r gyfraith fanol
Neb is radd i'r Iesu siriol,
Efe a ddofai'r felldith ddwyfol.
"Duw a ymddangosodd yn y cnawd;"
Yn ddyddiwr gwiw, yn ddiodd'wr gwawd.

Ac am i'r ddeddf gael llwyr foddhad
Yn Iesu gwiwfad, ynad union,
Dylifai boll fendithion Duw
I ddynol ryw oedd weinion.
Trwy'r goruchafion seinio sy,
Caed Iesu'n addas frenin heddwch,
Ac ar y ddaear 'wyllys da
I ddynion, a diddanwch,—
Ganwyd heddyw'n ninas Dafydd
Y goreuglod Grist yr Arglwydd;
I'r holl bobl mae'n Waredydd:
Efe yw Llywydd nef a llawr,
A'i ras i ni a roes yn awr.
Ni all tafod dyn fynegi,
Na holl lüoedd gwlad goleuni,
Pa faint o freintiau a ddaeth ini
Pan ga'dd ei eni'n berffaith un;——
Yn berffaith Dduw, yn berffaith ddyn.

Ac am eni yr Iesu Grist,
A dyodde'n athrist dan fawr ruthrau,

Pregethir yr efengyl ar
Y ddaiar, i'r holl wythau.
Nid ar y tywod mae ei sail;
Nid yw hi adail 'sigwael, egwan;
Ond cenadwri a'i sail yn gref
O'i enau ef ei hunan,
"Gan imi wisgo'r ddynol natur
Pregethwch yr efengyl wiwbur
Nes y credo pob creadur;
Ewch, ewch, yn brysur mae'n iawn bryd,
I'r parthau draw a'm Haberth drud."
"Gan fod y Silo wedi dyfod,
Na fydded neb heb ei adnabod
Sydd heddyw'n oesi ar y ddaear isod:
Ef, er ei glod, fo'n bod yn Ben,
I'n huno mwy yn Nuw, Amen.

—HUGH HUGHES, (H. Tegai.)

Nodiadau