dy droed i mewn yn sêt fawr Seilo: clown mewn syrcus ddylset ti fod.
JARED: Dyna fi wedi profi'r gosodiad wnes i rwan jest mai croen teneu enbyd sy gen ti: mae o fel croenin pwdin reis. Ond eiste, Ifan bach, a gad i ni anghofio'n poen mewn mwg baco. (Estynna'r blwch baco iddo.) Lodia dy getyn a phasia fo rownd i'r postman.
IFAN: Mae Hopcyn, ddalia i, yn colli llawer o hwyl wrth beidio smocio.
JARED: Mae'n syn i mi na fasa ti, Hopcyn, yn smocio, a tithau'n gwerthu baco. Ar fy ngair i, dos gen ti o bawb ddim hawl i beidio smocio.
HOPCYN: Sut hynny?
JARED: Wel os wyt ti'n credu fod smocio'n arferiad drwg, ac mi wn dy fod, pam gebyst wyt ti'n gwerthu baco? Os wyt ti o'r farn mai gwastraff ar arian ydi smocio, ymhle mae dy gysondeb yn ei werthu dros y cowntar? Wyt ti ddim yn gweld dy fod fel Satan yn temtio'r crydd a'r postman a finnau i syrthio i'r arferiad ac i wastio'n harian prin?
HOPCYN: Os na phrynwch chi faco gen i, mi prynwch o'n rhywle'r cnafon barus.
JARED: Rhen gribiniwr arian! rwyt yn barod i bocedu pris y gwenwyn wyt ti'n gredu sy'n lladd Ifan a Dafydd a finnau'n raddol. Mi grafi di'r pres baco sy'n ein tlodi ni'n tri, ffei o honot!
