NEL: Mae gen i un arf na ddefnyddiais i mohono eto, ond mi rhof o ar waith heno os bydd raid.
DIC (mewn peth ofn): Arf! Pa arf wyt ti'n gario?
NEL: Ewch yn ol i'ch cornel yn gynta ac hwyrach y cewch wybod wedyn.
DIC (ymeifl yn ei hysgwydd a chyfyd ei ddwrn i'w tharo): Y faeden sosi! Enwa'r arf sy gen ti'r funud ma ne mi gei weld miloedd o sers ar un trawiad. Mi ro un siawns iti a dim ond un. Ddeydi di?
NEL: Na wnaf. Does dim ofn y dwrn 'na arna i heno, a fu gen i rioed i ofn o.
DIC (gan ostwng ei ddwrn mewn math o edmygedd): Myn cebyst, mae mwy o frid ynot ti nag oeddwn yn feddwl.
NEL: Mae digon o frid yno i heno fel na chewch chi na neb arall ddim plygu f'ysbryd i.
DIC (gan droi a mynd i'w gornel at ei rwyd): Wyddwn i ddim tan heno mod i'n magu rhyw greadur mentrus fel ti.
NEL (gan fynd ymlaen ä'r llestri): Wel, mi wyddoch rwan; mae dysg o febyd hyd fedd. (Mae ennyd o ddistawrwydd yn dilyn.)
DIC: Wel, rwan, Nel, beth am yr arf na? Beth ydi o?
