ELIS: Gafr i! Mi wn be ydyn nhw; efo'r rhain y bydd Dic yn taro talcen y samons fydd o'n ddal. O boced hen angeu'r pysgod y daetho nhw'n siwr i chi.
IFAN: Mwy tebyg o lawer mai arfa i daro mennydd y cipar ydyn nhw.
HOPCYN: Rho nhw'n ol ar y bwrdd, Dafydd, mae sŵn troed rhywun yn dod. Rwan am fod yn ddoeth; peidiwn a rhuthro fel teirw gwyllt.
MR. HARRIS (gan ddod i mewn o'r chwith): Rwyn ofni na fydd o ddim byw i weld y bore, druan, a dyna farn y Doctor hefyd.
HOPCYN: Beth yw'r rheswm i fod o yma hefo chi?
MR. HARRIS: Y Doctor ofynnodd gymrwn i o i mewn; roedd arno ofn iddo farw ar y ffordd. Mi gwelsoch chitha'ch tri o rwan jest?
IFAN: Do siwr. O'r gegin oedde ni'n dod pan y gwelsom chi yn rhoi gair o gysur i'w ferch o yn rhinwedd eich swydd fel gweinidog.
MR. HARRIS: Mi fydd yn ergyd trwm iddi hi i golli o.
IFAN: Ergyd efallai ydi'r gair goreu. Llawer ergyd gafodd hi ganddo o dro i dro, a fedr o ddim marw heb roi un arall iddi, yr hen haffgi brwnt.
ELIS: Chware teg, Ifan, cofia fod Dic ar lan yr Iorddonen y munudau yma.