HOPCYN: Eglurwch eich hun i bawb ohonom gael deall eich safle.
MR. HARRIS: Eglwys Seilo, sef y bobl sy'n dod ynghyd i'r capel—y nhw sy'n dweyd, os ydynt yn dweyd, nad ydi Nel Davis ddim yn ffit i fod yn wraig i weinidog Seilo, dydi'r Efengyl ddim yn dweyd hynny—yr Efengyl fel rwyf fi'n ei deall. Rhagfarn pobl Seilo yn erbyn Nel Davis sydd o dan y gwrthwynebiad yma i mi ei phriodi.
HOPCYN: Rhagfarn?
MR. HARRIS: Ie, rhagfarn noeth. Beth sy gan neb i'w ddweyd yn erbyn Nel Davis? Oes rhyw flotyn ar ei chymeriad?
HOPCYN: Nac oes, dim un blotyn i mi wybod, ond nid cwestiwn o gymeriad yr eneth sydd mewn dadl. Rŷm yn credu digon ynoch i wybod na fuasech byth yn priodi merch ddi-gymeriad. Y pwnc ydi hwn, nid a ydi Nel Davis yn bur ei chymeriad, ond ydi hi'n ddigon cymwys i fod yn wraig i weinidog Seilo. Wyr hi ddim am gapel nac eglwys, mae'i phen hi'n llawn o ryw syniadau gwyllt ac ofergoelus, a hon yw'r eneth sydd i fod yn wraig i'n gweinidog.
MR. HARRIS: Ffaeleddau bach iawn yw rheina, a buan y tyf hi allan ohonynt ond iddi gael chware teg.
HOPCYN: Nid mor fuan, achos mae aelwyd Dic Betsi wedi nwydo a lefeinio gormod arni.
