NEL: Rwyf wedi priodi!
MR. HARRIS (gan ollwng ei dwylo): Beth? Wedi priodi? O, wel, dyna hi ar ben arna i am byth. (Gwisg ei got yn brudd a chychwyna tua'rdrws i'r dde.)
NEL: O, Mr. Harris! rydach chi'n mynd heb ddeyd " Lwc dda," ac heb gymaint a gofyn pwy briodais i.
MR. HARRIS (saif wrth y drws yn benisel, â'i gefn tuag ati): Pwy ddaru chi brodi?
NEL: Rwyf wedi priodi nghrefft!
MR. HARRIS (gan droi ac edrych arni amfunud): Nel! (Rhed ati a chofleidia hi.)
NEL: Rhoswch funud, da chi. Beth yda ni well o fynd ymlaen fel hyn? Nel Dic Betsi ydw i o hyd i'r bobl yma.
MR. HARRIS: Dyn a'ch helpo mae pethau wedi newid yn ddirfawr er pan welais chi ddiwedda.
NEL: Newid y mha ffordd?
MR. HARRIS: Wel, i gychwyn, mae fy lle i yn Seilo'n sicrach nag erioed. Hyd yn oed pe safai Seilo yn erbyn i ni briodi, mae gen i eglwys ne ddwy'n barod i nerbyn i fory nesa, ac mi ŵyr pobol Seilo hynny. Does dim gwell i'w ddal wrth ben eglwys go gyndyn na phistol galwad o eglwys arall. Ond y gwir ydi, mae Seilo wedi newid ei barn amdanoch.
