Detritis quoque sordidum lucernis,
Et nudis pedibus, genuque nudo,
Hybernis Aquilonibus, rigentem,
Evi reliquias malas trahentem
Ægre, nec saturum offulis caninis.
O quanto melius beatiusque
Et cerdonibus est et architectis,
Saltatoribus atque pantomimis
Artes quique colunt pecuniosas!
Quid rodis, male livor, immerentes?
Et quid Zoilus invidet poetis?
At me Gronovium, tuum poetam,
Nugacissime Phoebe, perdidisti!
Si posthac numeris ineptiisque
Nostri ludere pruriant libelli
Claudi nec metuant Dei furorem,
Si nec tardipedi Deo dabuntur,
Sit durus mihi Plutus et Minerva,
At vos interea, novem sorores,
Longum, Pierides male, valete,
Et Smintheu, pater esuritionum.
BRUT SIBLI.
Awdl[1] yn ol dull Meilir Brydydd, pan gant i DRAHAIARN vab Caradawg, a MEILIR mab Rhiwallawn, yn iawn ysgrifenyddiaeth y Gogynfeirdd.
Y Bart du a gant yr Awdyl honn, yn y lluyt y llas,. . . . uap Hywel.
[Gweler LLYTHYRAU, tudal. 89.]
YOLAFI naf o nef im noddi
Yolaf nys tawaf pa les tewi
Am vap hywel hael hywaet vyg kri
Tawel vap hy wel o hil cewri
- ↑ Ymgais athrylith gref Goronwy i ddynwared geir- wedd a sillebiaeth Meilir Brydydd, bardd Cymreig of gryn deilyngdod, yn ei flodeu yn y 12fed ganrif, ydyw yr awdl hon. Bydd yn ddigon hawdd i'r darllenydd cywrain ddilyn rhediad y cyfansoddiad ond iddo ymgynghori hefo Geiriadur, yn enwedig yr eiddo Thomas Richards o Langrallo.
