A chyn tervyn mei mawr egrygi
Neu dygyvyd llew llawn gwrhydri
Lleweit arwreit eryr cymmri
Yn wg digyurwg digyurag a thi
Titheu gan ei dwrf a lwrf lechi
Cyn nos gwener disgoganaf vi
Ucher yth later ti ny leti
A chan anreith gwoleith gwael dy uri
Diardwy abwy abar fyti
Esgyrn dy syrn hyd Sarn Teivi a grein
A byt lawen urein ar uraen weli."
Diwet yr Awdyl. A phocd gwir a vo,
hebai Oronwy Ddu, 1754.
ENGLYN O GYNGHOR.
Dywedir yn y Gwladgarwr, Tachwedd, 1840, mai G.O. a wnaeth yr englyn canlynol:—
COFIA y Duw byw tra bych—o galon:
A galw arno'n fynych;
Cofia y daw'r rhaw a'r rhych,
Oll yn wael, lle ni welych.
ENGLYNION
I ELIS ROBERTS, y Cowper; sef. Atteb, Annerch, a Chynghor y Bardd Coch o Fon i Elisa Gowper,Pastynfardd, Llanrwst, yn cynnwys athrawiaeth arbennig i ganu'n dincerddawl gymeradwy, yn ol rheol ac arfer y Gofeirdd godidocaf o'r oes; yn nghyd a thaflen o enwau'r holl drec, cér, offer, a pheiriannau angenrheidiol i'r gelfyddyd, na cheir mo'r fath mewn um Grammadeg a argraphwyd erioed; a'r cwbl wedi ei ddychmygu a'i gyfansoddi mewn modd eglur, hawdd ei amgyffred gan y gwanaf ei ddysg a'i ddeall.
[Gweler LLYTHYRAU, tudal. 101, 112.]
Y BARDD fry ebrwydd ei froch,—Elisa
Gan na lysaf monoch,
E weddai, er na wyddoch,
Druan nad yw'ch cân ond coch.
