Tudalen:Barddoniaeth Goronwy Owen (gol Llyfrbryf).djvu/65

Ar ol pob peth pregethu,
"Mor ynfyd y byd!" y bu.
Gair a dd'wedai, gwir ddidwyll,
"Llawn yw'r byd ynfyd o dwyll,
A hafal ydyw hefyd
Oll a fedd, gwagedd i gyd."
O'i ddwys gadarn ddysgeidiaeth
Wir gall, i'm dyall y daeth,
Na chaf islaw ffurfafen
Ddedwyddyd ym myd, em wen!
Ni cheir yr em hardd-drem hon
Ar gyrau'r un aur goron,
Na chap Pab, na chwfl abad,
Na llawdr un ymerawdr mâd.

Llyna sylwedd llên Selef
Daw'n ail efengyl Duw nef:
D'wedai un lle nad ydoedd,
A'r ail ym mha le yr oedd.
Daw i ddyn y diddanwch
Yn nefoedd, hoff lysoedd fflwch-
Fan deg yw nef fendigaid,
Tlws ar bob gorddwrs a gaid;
Pob careg sydd liwdeg lwys,
Em wridog ym Mharadwys;
Ac yno cawn ddigonedd
Trwy rad yr Ion mâd a'i medd.
Duw'n ein plith, da iawn ein plaid,
F'a'n dwg í nef fendigaid.
Drosom Iachawdwr eisoes
Rhoes ddolef, daer gref, ar groes;
Ac eiddo ef, nef a ni,
Dduw anwyl, fa'i rhydd ini.

Molaf fy Naf yn ufudd;
Nid cant, o'm lladdant a'm lludd.
Dyma gysur pur, heb ball,
Goruwch a ddygai arall ;
Duw, dy hedd rhyfedd, er hyn,
Bodloni bydol annyn.