Tudalen:Beibl Cyssegr-Lan 01 Intro+Genesis.pdf/24

Oddi ar Wicidestun
Gwirwyd y dudalen hon

20 A bendigêdic fyddo Duw goruchaf yr hwn a roddes dy elynion yn dy law: ac [Abram] a roddes iddo ddegwm a bôb dim.

21 Dywedodd hefyd brenin Sodoma wrth Abram, dôd ti i mi y dynion, a chymmer i ti y cyfoeth.

22 Ac Abram a ddywedodd wrth frenin Sodoma, derchefais fy llaw at yr Arglwydd Dduw goruchaf, meddiannydd nefoedd a daiar,

23 Na chymmerwn o edef hyd garreu escid, nac o’r hynn oll [sydd] eiddo ti rhac dywedyd o honot, myfi a gyfoethogais Abram.

24 Ond yn unic yr hyn a fwyttaodd y llangciau, a rhann y gwyr y rhai a aethant gyd a mi, Aner, Escol, a Mamre: cymmerant hwy eu rhann.

PEN. XV.

Duw yn amddeffynniad, ac yn wobr i Abram. 4. Addo Isaac. 6. ffydd Abram yn ei gyfiawnhau. Duw yn addo gwlâd Canaan i Abram. 13. Caethiwed Israel yn yr Aipht, ai ryddhâd.

Wedi y pethau hynn y daeth gair yr Arglwydd at Abram, mewn gweledigaeth gan ddywedyd: nac ofna Abram; myfi [ydywf] dy darian, dy wobr [sydd] fawr iawn.

2 Yna y dywedodd Abram, Arglwydd Dduw, bêth a roddi di i mi? gan fy mod yn myned yn ddiblant, ar’ mâb a gadewir iddo fy nhŷ yw Eleazar o Ddamascus.

3 Abram hefyd a ddywedodd wele ni roddaist i mi hâd; ac wele fyng-haethwas fydd fy etifedd.

4 Ac wele air yr Arglwydd atto ef gan ddywedyd: nid hwn fydd dy etifedd, onid un a ddaw allan o’th gorph di fydd dy etifedd.

5 Yna efe ai dug ef allan, ac a ddywedodd, golyga yn awr y nefoedd, a rhif y sêr o gelli di eu cyfrif hwynt: dywedodd hefyd felly y bydd dy hâd ti.

6 Yntef a gredodd yn yr Arglwydd, a chyfrifwyd hynny iddo yn gyfiawnder.

7 Ac efe a ddywedodd wrtho myfi [ydwyf] yr Arglwydd yr hwn ath ddygais di allan o Ur y Caldeaid i roddi i ti y wlad hon iw hetifeddu.

8 Yntef a ddywedodd, Arglwydd Dduw, trwy ba bêth y câf wybod yr etifeddaf hi?

9 Ac efe a ddywedodd wrtho, cymmer i mi anner dair blwydd, a gafr dair blwydd, a hwrdd tair blwydd, a thurtur, a chiw colommen.

10 Ac efe a gymmerth iddo y’rhai hyn oll, ac au holltodd hwynt ar hyd [eu] canol, ac a roddodd bôb rhann ar gyfer ei gilydd; ond ni holltodd efe yr adar.

11 Pan ddescynne yr adar ar y burgynnod yna Abram ai gwylltie hwynt.

12 A phan oedd yr haul at fachludo y syrthiodd trym-gwsc ar Abram: ac wele ddychryn, [a] thywyllni mawr, yn syrthio arno ef.

13 Ac efe a ddywedodd wrth Abram, gan wybod gwybydd di y bydd dy hâd yn ddieithr mewn gwlad nid [yw] eiddynt, ac ai gwasanaethant hwynt, a hwyntau ai cystuddiant bedwar-can mlhynedd.

14 A’r genhedlaeth hefyd yr hon a wasanaethant, a farna fi, ac wedi hynny y deuant allan a chyfoeth mawr,

15 A thi a ddeui at dy dadau mewn heddwch: ti a gleddir mewn henaint teg.

16 Ac yn y bedwaredd oes y ddychwelant ymma am na chyflawnwyd hyd yn hynn anwiredd yr Amoriaid.

17 Aphan fachludodd yr haul yr oedd tywyllwch, ac wele ffwrn yn mygu, a phentewyn tân yn tramwyo rhwng y darnau hynny.

18 Yn y dydd hwnnw y gwnaeth yr Arglwydd gyfammod ag Abram gan ddywedyd: i’th hâd ti y rhoddais y wlad hon, o afon yr Aipht hyd yr afon fawr [sef] afon Euphrates.

19 Y Ceniaid, ar’ Ceneziaid, ar’ Cadmoniaid.

20 Yr Hethiaid hefyd, ar’ Phereziaid, ar’ Raphiaid.

21 Yr Amoriaid hefyd, ar’ Canaaneaid, ar’ Girgasiaid, ar’ Iebusiaid.

PEN. XVI.

Sarai yn rhoddi Agar ei morwyn i Abram. 4. honno yn beichiogi ac yn diystyru ei meistres. 6. Ac yn ffoi oddi wrth ei meistres rhac ei blined wrthi. 7. Yr angel yn ei chyssuro. 11. Enw, a chynneddfau ei mâb. 13. Ai gwêddi.

Sarai hefyd gwraig Abram ni phlantase iddo, ac yr ydoedd iddi forwyn o Aiphtes, ai henw Agar.

2 Yna y dywedodd Sarai wrth Abram, wele yn awr, yr Arglwydd a lluddiodd i mi blanta: Dos attolwg at fy llaw forwyn, fe alle y ceir i mi blant o honi hi, ac Abram a wrandawodd ar lais Sarai.

3 Yna y cymmerodd Sarai gwraig Abram ei morwyn Agar yr Aiphtes, ym mhen ddeng mlhynedd wedi trigo o Abram yn nhir Canaan, a hi ai rhoddes i Abram ei gŵr yn wraig iddo.

4 Ac efe a aeth at Agar, a hi a feichiogodd: a phan welodd hithe feichiogi o honi, ei meistres oedd wael yn ei golwg hi.

5 Yna y dywedodd Sarai wrth Abram yr ydwyfi yn cael cam gennit ti: mi a roddais fy morwyn i’th fonwes, a hithe a welodd feichiogi o honi, a gwael ydwyf yn ei golwg hi, barned yr Arglwydd rhyngof fi, a thi.

6 Ac Abram a ddywedodd wrth Sarai, wele dy forwyn yn dy law di, gwna iddi yr hyn a fyddo da yn dy olwg dy hun: yna Sarai ai cystuddiodd hi a hithe a ffoawdd rhacddi.

7 Ac angel yr Arglwydd ai cafodd hi wrth ffynnon yn ffordd Sur.

8 Ac efe a ddywedodd, Agar, morwyn Sarai, o ba le y daethost? ac i ba le yr ei di? a hi a ddywedodd ffoi yr ydwyfi o wyneb fy meistres Sarai.

9 Ac angel yr Arglwydd a ddywedodd wr-