PEN. XIX.
Lot yn derbyn angelion iw dy. 4 Anaturiol bechod y Sodomiaid. 10 Yr angylion yn achub Lot. 24 Dinistr Sodoma. 26 Colp gwraig Lot. 31 Merched Lot yn meddwi eu tad iw ddwyn ef i ymlosgach a hwynt.
Yna y ddau angel a ddaethant i Sodoma yn yr hwyr, a Lot yn eistedd ym-mhorth Sodoma a phan welodd Lot, efe a gyfododd iw cyfarfod hwynt, ac a ymgrymmodd [ai] wyneb tua yr ddaiar;
2 Ac efe a ddywedodd wele yn awr fy arglwyddi, troiwch atolwg i dŷ eich gwâs; lletteuwch heno hefyd a golchwch eich traed: yna codwch yn foreu ac ewch i’ch taith: hwynt a ddywedasant na [wnawn] o herwydd nyni a allwn letteu yn yr heol.
3 Ac efe a fu daer iawn arnynt hwy, yna y troesant atto, ac y daethant iw dŷ ef; ac efe a wnaeth iddynt wledd, ac a bobodd fara croiw, a hwynt a fwyttasant.
4 Yna cyn gorwedd o honynt, gwyr y ddinas, [sef] gwyr Sodoma, hên ac ieuangc, a amgylchasant o amgylch y tŷ [sef] yr holl bobl o eithaf [y ddinas.]
5 Ac a alwasant ar Lot, ac a ddywedasant wrtho, mae y gwyr a ddaethant attat ti heno? dwg hwynt allan attom ni, fel yr adwaenom hwynt.
6 Yna y daeth Lot attynt hwy allan i’r drws, ac a gaeodd y ddôr ar ei ôl;
7 Ac a ddywedodd atolwg fy-mrodyr na wnewch ddrwg.
8 Wele yn awr [y mae] dwy ferched genifi, y rhai nid adnabuant ŵr; dygaf hwynt allan attoch chwi yn awr, a gwnewch iddynt fel y gweloch yn ddâ: yn unic na wnewch ddim i’r gwyr hyn; o herwydd er mwyn hynny y daethant dan gyscod fyng-hronglwyd mau fi.
9 Yna y dywedasant, nessa hwnt: dywedasant hefyd, efe a ddaeth i ymdaith yn unic, ac yn awr ai gan farnu y barna efe? yn awr nyni a wnawn fwy o niwed i ti nac iddynt hwy, felly y buant daer iawn ar y gwr [sef] ar Lot, a hwy a nessasant i dorri y ddôr.
10 Yna y gwŷr a estynnasant eu llaw, ac a ddygasant Lot attynt i’r tŷ, ac a gaeasant y ddôr.
11 Tarawsant hefyd y dynion y rhai [oeddynt wrth] ddrws y tŷ a dallineb, o fychan i fawr, fel y blinasant yn ceisio y drws.
12 A’r gwŷr a ddywedasant wrth Lot, pwy sydd genniti ymma etto, [dy] ddawon, ath feibion, ath ferched, a’r hyn ôll [sydd] i ti yn y ddinas a ddŷgi di allan o’r fangre hon.
13 O blegid yr ydym ni ar ddinistrio y lle hwn; am fod eu gwaedd hwynt yn fawr ger bron yr Arglwydd: a’r Arglwydd a’n hanfonod ni iw ddinistrio ef.
14 Yna yr aeth Lot allan, ac a lefarodd wrth ei ddawon, y rhai oeddynt yn priodi ei ferched ef, ac a ddywedodd: cyfodwch, deuwch allan o’r fan ymma: o herwydd y mae r’ Arglwydd yn difetha y ddinas: ac yng-olwg ei ddawon yr ydoedd efe fel [un] yn cellweir.
15 Ac ar godiad y wawr yr angylion a fuant daer ar Lot, gan ddywedyd: cyfot ti cymmer dy wraig, a’th ddwy ferched, y rhai ydynt iw cael, rhac dy ddifetha di yn anwiredd y ddinas hon.
16 Yntef a oedd hwyr-frydig, yna y gwyr a ymafelasant yn ei law ef, ac yn llaw ei wraig, ac yn llaw ei ferched; am dosturio o’r Arglwydd wrtho ef; ac ai dugasant ef allan, ac ai gossodasant o’r tu allan i’r ddinas.
17 Ac wedi iddynt eu dwyn hwynt allan, efe a ddywedodd, diangc am dy enioes; nac edrych ar dy ôl, ac na sâf yn yr holl wastadedd: diangc i’r mynydd rhac dy ddifetha.
18 Yna y dywedodd Lot, nid [felly] atolwg fy arglwyddi.
19 Wele yn awr, cafodd dy wâs ffafor yn dy olŵg, a mawrheaist dy drugaredd yr hon a wnaethost a mi gan gadw fy enioes yn fyw: ac ni allaf fi ddiangc i’r mynydd rhac i’r drwg fyng-oddiweddyd, a marw o honof.
20 Wele yn awr, y ddinas hon yn agos i ffoi iddi, a bechan yw, atolwg gad ti i mi ddiangc yno: (onid bechan yw hi?) a byw fydd fy enaid.
21 Yntef a ddywedodd wrtho, wele, mi a ganniadheais dy ddymuniad hefyd am y pêth hyn, fel na ddinistriwyf y ddinas [am] yr hon y dywedaist.
22 Bryssia, diangc di yno; o herwydd ni allaf wneuthur dim nes dy ddyfod yno: am hynny y galwodd efe enw y ddinas Zoar.
23 Cyfodase yr haul a’r y ddaiar, pan ddaeth Lot i Zoar.
24 Yna r’ Arglwydd a lawiodd ar Sodoma a Gomorra frwmstan a thân oddi wrth yr Arglwydd o’r nefoedd.
25 Felly y dinistriodd efe y dinasoedd hynny, a’r holl wastadedd, a holl drigolion y dinasoedd, a chnwd y ddaiar.
26 Yna ei wraig ef a edrychodd drach ei chefn o’i du ôl ef, a hi a aeth yn golofn halen.
27 Ac Abraham a gododd yn foreu i’r lle yr hwn y safase efe ynddo ger bron yr Arglwydd.
28 Ac efe a edrychodd tua Sodoma, a Gomorra, a thua hôll dir y gwastadedd, yna y gwelodd, ac wele, cyfododd mwg y tir fel mwg ôdyn.
29 A phan ddifethodd Duw ddinasoedd y gwastadedd, yna y cofiodd Duw am Abraham, ac a yrrodd Lot o ganol y dinistr pan ddinistriodd efe y dinasoedd yr hai yr oedd Lot yn trigo ynddynt.
30 A Lot a escynnodd o Zoar, ac a drigodd yn y mynydd, ai ddwy ferched gydag ef, o herwydd efe a ofnodd drigo yn Zoar; ac a drigodd mewn ogof, efe a’i ddwy ferch.
31 Yna y dywedodd yr hynaf wrth yr ieuangaf, ein tad ni [sydd] hen, a gŵr nid oes yn y wlad i ddyfod attom ni, wrth ddefod yr holl dir.
