ac a alwodd ei enw ef Ruben: o herwydd hi a ddywedodd, diau edrych o’r Arglwyd ar fyng-hystudd; canys yn awr fyng-wr a’m hoffa fi.
33 A hi a feichiogodd eilwaith, ac a escorodd ar fâb, ac a ddywedodd: am glywed o’r Arglwydd mai câs [ydwyf] fi, am hynny y rhoddodd efe i mi hwn hefyd: a hi a alwodd ei enw ef Simeon.
34 A hi a feichiogodd trachefn, ac a escorodd ar fâb, ac a ddywedodd, fyng-wr weithian a lŷn yn awr wrthifi, canys plentais iddo dri mâb. Am hynny galwyd ei enw ef Lefi.
35 A hi a feichiogodd trachefn, ac a esgcrodd ar fâb, ac a ddywedodd: weithian y moliannaf yr Arglwydd: am hynny y galwodd ei enw ef Iuda, ac hi a beidiodd a phlanta.
PEN. XXX.
Rachel a Lea heb allu planta eu hunain yn rhoddi eu llaw-forwynion iw gwr, a’r rhai hynny yn planta. 15 Lea yn rhoddi i Rachel fandragorau am gael Iacob i gyscu gyd a hi. 27 Duw yn cyfoethogi Laban er mwyn Iacob. 31 Cyflog Iacob. 43 Ai gyfoeth.
Pan welodd Rahel na phlantase hithe i Iacob: yna Rahel a genfigennodd wrth ei chwaer, ac a ddywedodd wrth Iacob, moes feibion i mi, ac onid e mi [a fyddaf] farw.
2 Yna’r enynnodd llid Iacob wrth Rahel, ac efe a ddywedodd: ai myfi [sydd] yn lle Duw? yr hwn a attaliodd ffrwyth [dy] grôth oddi wrthit ti.
3 Yna y dywedodd hithe, wele fy llaw-forwyn Bilha, dos i mewn atti hi, ’r hon a blanta ar fyng-liniau fi, fel y caffer plant i minne hefyd o honi hi.
4 Felly hi a roddes ei llaw-forwyn Bilha iddo ef yn wraig, a Iacob a aeth i mewn atti.
5 A Bilha a feichiogodd, ac a ymddûg fâb i Iacob.
6 Yna Rahel a ddywedodd, Duw am barnodd fi, ac a wrandawodd hefyd ar fy llais, ac a roddodd i mi fâb: am hynny hi a alwodd ei enw ef Dan.
7 Hefyd Bilha, llaw-forwyn Rahel eilwaith a feichiogodd, ac a ymddûg yr ail mâb i Iacob.
8 Yna Rahel a ddywedodd ymdrechais ymdrechiadau tra gorchestol a’m chwaer, [a] gorchfygais hefyd: A hi a alwodd ei enw ef Nepthali.
9 Yna Lea a welodd beidio o honi a phlanta, ac a gymmerth ei llaw-forwyn Zilpha, ac ai rhoddes hi yn wraig i Iacob.
10 Felly Zilpha, llaw-forwyn Lea a ymddûg fâb i Iacob.
11 Yna Lea a ddywedodd tyrfa a ddaeth: a hi a alwodd ei enw ef Gad.
12 Hefyd Zilpha llaw-forwyn Lea a ymddûg yr ail mâb i Iacob.
13 Yna Lea a ddywedodd yr ydwyf yn ddedwydd o blegit merched a’m cymmerant yn ddedwydd, a hi a alwodd ei enw ef Aser.
14 Ruben hefyd a aeth yn nyddiau cynhaiaf gwenith, ac a gafodd Fandragorau yn y maes, ac ai dug hwynt at Lea ei fam ef: yna Rahel a ddywedodd wrth Lea, dyro atolwg, i mi o Fandragorau dy fâb.
15 Hithe a attebodd iddi, ai bychan [yw] dwyn o honot fyng-wr? ond dwyn a fynnit hefyd Fandragorau fy mâb? A Rahel a ddywedodd, cysced gan hynny gyd a thi heno a’m Fandragorau dy fâb.
16 Yna Iacob a ddaeth o’r maes yn yr hwyr; a Lea a aeth allan iw gyfarfod ef, ac a ddywedodd, attaf fi y deui, o blegit gan brynu i’th brynais am Fandragorau fy mâb: ac efe a gyscodd gyd a hi y nos honno.
17 A Duw a wrandawodd ar Lea a hi a feichiogodd, ac a ymddûg y pummed mâb i Iacob.
18 Yna Lea a ddywedodd, rhodd Duw fyng-obr [im,] o herwydd rhoddi o honofi fy llaw-forwyn i’m gŵr: a hi a alwodd ei enw ef Isacar.
19 Lea hefyd a feichiogodd etto, ac a ymddûg y chweched mâb i Iacob.
20 Yna Lea a ddywedodd, cynhyscaeddodd Duw fy fi a chynhyscaeth dda; fyng-ŵr a drig weithian gyd a mi, o blegit chwech o feibion a ymddygais iddo ef, a hi a alwodd ei enw ef Zabulon.
21 Ac wedi hynny hi a escorodd ar ferch, ac a alwodd ei henw hi Dina.
22 Yna y cofiodd Duw Rahel, a Duw a wrandawodd arni, ac a agorodd ei chrôth hi.
23 A hi a feichiogodd, ac a escorodd ar fâb, ac a ddywedodd: Duw a ddeleodd fyng-warthrudd.
24 A hi a alwodd ei enw ef Ioseph, gan ddywedyd: yr Arglwydd a ddyru yn ychwaneg i mi fâb arall.
25 A phan ymddugase Rahel Ioseph, yna Iacob a ddywedase wrth Laban: gollwng fi ymmaith fel yr elwyf i’m brô, ac i’m gwlad fy hun.
26 Dyro fyng-wragedd i mi, a’m plant, y rhai y gwasanaethais am danynt gyd a thi, fel yr elwyf ymmaith: o blegit ty di a wyddost fyng-wasanaeth, yr hwn a wneuthum i ti.
27 A Laban a ddywedodd wrtho, ôs cefais ffafor yn dy olwg [na syfl:] da y gwn i’r Arglwydd fy mendithio i, o’th blegit ti.
28 Hefyd efe a ddywedodd, dogna dy gyflog arnaf a mi ai rhoddaf.
29 Yntef a ddywedodd wrtho, ti a wyddost pa ddelw y gwasanaethais dy di: a pha fodd y bu dy anifeiliaid di gyd a’m fi.
30 O blegid ychydic [oedd] yr hyn ydoedd gennit ti cyn fy [nyfod] i, ond yn lluossogrwydd y cynnyddodd [hynny;] o herwydd yr Arglwydd a’th fendithiodd di trwy fyngwaith i: bellach gan hynny pa brŷd y darparaf [ddim] hefyd i’m tŷ fy hun?
