Tudalen:Beibl Cyssegr-Lan 01 Intro+Genesis.pdf/45

Oddi ar Wicidestun
Gwirwyd y dudalen hon

21 A Dison, ac Eser, a Disan: dymma ddûgiaid yr Horiaid meibion Seir, yng-wlad Edom.

22 A meibion Lotan oeddynt Hori, a Hemam: a chwaer Lotan [oedd] Thimna.

23 Ac dymma feibion Sobal: Alfan, a Manahath, ac Ebal, Sepho, ac Onam.

24 A dymma feibion Sibeon: sef, Aia, ac Ana: hwn yw Ana ’r hwn a gafodd y mulod yn yr anialwch wrth borthi o honaw asynnod Sibeon ei dâd.

25 Ac dymma feibion Ana: Dison ac Aholibama merch Ana.

26 Dymma hefyd feibion Dison; Hemdan, ac Esban, ac Iethran, a Cheran.

27 Dymma feibion Eser, Bilhan, a Saafan, ac Acan.

28 Dymma feibion Disan: Us ac Aran.

29 Dymma ddugiaid yr Horiaid: Duwc Lotan duwc Sobal, duwc Sibeon, duwc Ana.

30 Duwc Dison, duwc Eser, duwc Disan: dymma ddugiaid yr Horiaid, wrth eu dugiaethau yng-wlâd Seir.

31 Dymma hefyd y brenhinoedd y rhai a deyrnasasant yng-wlad Edom cyn teyrnasu brenin ar feibion Israel.

32 Yn gyntaf y teyrnasodd yn Edom Bela mab Beor: a henw ei ddinas ef [oedd] Dinhebah.

33 Yna Bela a fu farw: a Iobab mab Serah o Bosra a deyrnasodd yn ei le ef.

34 Iobab hefyd a fu farw: a Husam, o wlâd Temani, a deyrnasodd yn ei le ef.

35 A bu Husam farw; yna Hadad mab Bedad yr hwn a darawodd y Midian ym maes Moab, a deyrnasodd yn ei le ef: a henw ei ddinas ef [ydoedd] Afith.

36 Marw hefyd a wnaeth Hadad, a Samlah, o Masrecah a deyrnasodd yn ei le ef.

37 A phan fu Samlah farw: Saul o Rehoboth [wrth] yr afon, a deyrnasodd yn ei le ef.

38 A phan fu Saul farw, Baalhanan mab Achbor a deyrnasodd yn ei le ef.

39 A phan fu Baalhanan mab Achbor farw: Hadar a deyrnasodd yn ei le ef: a henw ei ddinas ef [oedd] Pau: A henw ei wraig Mehetabel, merch Matred, merch Mezahab.

40 Dymma gan hynny henwau dûgiaid Esau ynol eu teuluoedd hwynt, yn eu trig-leoedd, erbyn eu henwau hwynt: duwc Timna, duwc Alfah, duwc Ietheth.

41 Duwc Aholibama, duwc Ela, duwc Pinon.

42 Duwc Cenaz, duwc Theman, duwc Mibsar,

43 Duwc Magdiel, duwc Iran: dymma ddugiaid Edom, yn ol eu presswylfeudd, yng-wlad eu perchennogaeth: dymma Esau tâd yr Edomiaid.

PEN. XXXVII.

2 Ioseph yn achwyn ar ei frodyr wrth ei dâd. 5 Efe yn breuddwydio, ai frodyr yn ei gasau. 28 Ac yn ei werthu ef i’r Ismaeliaid. 34 Galar Iacob am Ioseph.

A thrigodd Iacob yng-wlâd ymddaith ei dâd sef yng-wlâd Canaan.

2 Dymma genhedlaethau Iacob: Ioseph, yn fab dwy flwydd ar bymthec oedd fugail gyd ai frodyr ar y praidd: ac efe oedd yn llangc gyd a meibion Bilha, a chyd a meibion Zilpha, gwragedd ei dâd ef: yna Ioseph a ddygodd eu drwg enllib hwynt at eu tâd hwynt.

3 Ac Israel oedd hoffach ganddo Ioseff nai holl feibion, o blegit efe ai cawse ef yn ei henaint: ac efe a wnaeth siacced fraith iddo ef.

4 Pan welodd ei frodyr, fod eu tâd yn ei garu ef yn fwy nai holl frodyr: yna hwy ai casasant ef, ac ni fedrent ymddiddan [ag] ef yn heddychol.

5 Ac Ioseph a freuddwydiodd freuddwyd, ac ai mynegodd i’w frodyr: am hynny y casasant ef etto yn ychwaneg.

6 O blegit dywedase wrthynt, gwrandewch atolwg y breuddwyd hwn, yr hwn a frenddwydiais.

7 Ac wele rhwymo ysgubau ’r oeddem ni yng-hanol y maes, ac wele fy yscub mau fi a gyfododd, ac a safodd hefyd, ac wele eich yscubau chwi a ddaethant o amgylch ac a ymgrymmasant i’m hysgub mau fi.

8 Yna ei frodyr a ddywedasant wrtho ef, ai gan deyrnasu y teyrnesi arnom ni? ai gan arglwyddiaethu ’r arglwyddiaethi arnom ni? etto am hynny y chawnegasant ei gasau ef, o blegit ei freuddwydion, ac o blegit ei eiriau ef.

9 Hefyd efe a freuddwydiodd etto freuddwyd arall, ac ai mynegodd iw frodyr, ac a ddywedodd: wele yr haul, a’r lleuad, ac un ar ddec o sêr yn ymgrymmu i mi.

10 Ac efe ai mynegodd iw dâd, ac iw frodyr, ai dâd a feiodd arno ef, ac a ddywedodd wrtho ef pa freuddwyd yw hwn, yr hwn a freuddwydiaist? ai gan ddyfod y deuwn ni, mi a’th fam, a’th frodyr, i ymgrymmu i lawr i ti?

11 Ai frodyr a genfigennasant wrtho ef, ond ei dâd a gadwodd y peth [mewn côf:]

12 Yna ei frodyr ef a aethant i fugeilio praidd eu tâd yn Sichem.

13 Ac Israel a ddywedodd wrth Ioseph, onid [yw] dy frodyr yn bugeilio yn Sichem? tyret, a mi a’th anfonaf attynt: yntef a ddywedodd wrtho ef, wele fi.

14 Yna y dywedodd ei [dâd] wrtho ef, dos weithian, edrych [pa] lwyddiant [sydd] i’th frodyr, a [pha] lwyddiant [sydd] ir praidd; a dŵg eilchwyl air [i] mi: felly efe ai hanfonodd ef o lynu Hebron, ac efe a ddaeth i Sichem.

15 Yna y cyfarfu gŵr ag ef: ac wele efe yn crwydro yn y maes: a’r gŵr a ymofynnodd [ag] ef, gan ddywedyd, pa beth yr ydwyt yn ei geisio?

16 Yntef a ddywedodd ceisio fy-mrodyr yr ydwyf fi: mynega, atolwg i mi pa le y maent hwy yn bugeilio?