17 A’r gŵr a ddywedodd cychwnnasant oddi ymma, o blegit clywais hwynt yn dywedyd, awn i Dothan: yna Ioseph a aeth a’r ôl ei frodyr, ac ai cafodd hwynt o fewn Dothan.
18 Hwythau ai canfuant ef o bell, a chyn ei ddynessu attynt hwy ’r ymfwriadasant hefyd [yn] ei [erbyn] ef, iw ladd ef.
19 A dywedasant bôb un ŵrth ei gilydd, wele accw y breuddwyd-wr yn dyfod.
20 Deuwch gan hynny yn awr, a lladdwn ef, a thaflwn ef yn un o’r pydewau; a dywedwn, bwyst-fil drwg ai bwyttaodd ef: yna y cawn weled beth fydd ei freuddwydion ef.
21 A Ruben a glybu, ac ai hachubodd ef oi llaw hwynt, ac a ddywedodd, na laddwn ef yn farw.
22 Ruben a ddywedodd hefyd wrthynt, na thywelltwch waed: bwriwch ef i’r pydew hwn, yr hwn [sydd] yn yr anialwch, ac nac estynnwch law arno ef: fel yr achube ef oi llaw hwynt iw ddwyn eil-waith at ei dâd.
23 A phan ddaeth Ioseph at ei frodyr, yna y gwnaethant i Ioseph ddiosc ei siadced [sef] y siacced fraith ’r hon [ydoedd] a’m dano ef.
24 Yna y cymmerasant ef, a thaflasant ef i’r pydew, a’r pydew [oedd] wâg hêb ddwfr ynddo.
25 Yna ’r eisteddasant i fwytta bwyd; ac a dderchafasant eu llygaid, ac a edrychasant: ac wele fintai o Ismaeliaid yn dyfod o Gilead yn myned i wared i’r Aipht, ai camelod yn dwyn llyssiau, a balm, a myrr.
26 Yna y dywedodd Iuda wrth ei frodyr, pa lesaad [a fydd,] ôs lladdwn ein brawd, a chêlu ei waed ef?
27 Deuwch a gwerthwn ef i’r Ismaeliaid, ac na fydded ein llaw ni arno ef, o blegit ein brawd ni a’n cnawd ydyw efe: ai frodyr a gytunasant.
28 A phan ddaeth y marchnad-wyr o Midian heibio, y tynnasant, ac y cyfodasant Ioseph i fynu o’r pydew, ac a werthasant Ioseph i’r Ismaeliaid, er ugain darn o arian: hwyntau a ddygasant Ioseph i’r Aipht.
29 Wedi hynny Ruben a ddaeth eil-waith i’r pydew; ac wele nid [ydoedd] Ioseph yn y pydew: ac yntef a rwygodd ei ddillad.
30 Ac a ddychwelodd at ei frodyr, ac a ddywedodd, y llangc nid [ydyw] accw: a minne i ba le ’r âf fi?
31 Yna hwy a gymmerasant siacced Ioseph, ac a laddasant lwdn gafr, ac a drochasant y siacced yn y gwaed.
32 Ac a anfonasant y siacced fraith, ac ai dugasant at eu tâd hwynt, ac a ddywedasant, honn a gawsom: mynn ŵybod weithian ai siacced dy fâb [yw] hi, ai nad e.
33 Yntef ai hadnabu hi, ac a ddywedodd, siacced fy mab [yw hi] bwyst-fil drwg ai bwyttaodd ef: gan larpio y llarpiwyd Ioseph.
34 Ac Iacob a rwygodd ei ddillad, ac a osododd sach-len am ei lwynau, ac a alarodd am ei fâb ddyddiau lawer.
35 Ai holl feibion, ai holl ferched a godasant iw gyssuro ef, ond efe a wrthododd gymmeryd cyssur, ac a ddywedodd: yn ddiau descynnaf yn alarus at fy mâb i’r beddrod: ai dâd a wylodd [am dano] ef.
36 A’r Madianiaid ai gwerthasant ef i’r Aipht, i Putiphar tywysog Pharao, [a’r] distain.
PEN. XXXVIII.
2 Iuda yn priodi. 7 Drygioni Er, ac Onan, a dialedd Duw arnynt hwy. 18 Iuda yn gorwedd gyd a Thamar. 24 Ac yn barnu Thamar iw llosci am Odineb. 29 39 Ganedigaeth Phares, a Zarah.
Ac yn y cyfamser hwnnw, y darfu i Iuda ddescyn oddi wrth ei frodyr, a throi at ŵr o Adulam, ai henw Hirah.
2 Ac yna y canfu Iuda ferch gŵr o Ganaan, ai enw ef [oedd] Sua, ac ai cymmerodd hi, ac a aeth atti hi.
3 A hi a feichiogodd, ac a escorodd a’r fâb, ac efe a alwodd ei enw ef Er.
4 A hi a feichiogodd eil-waith, ac a escorodd ar fâb; a hi a alwodd ei enw ef Onan.
5 A thrachefn hi a escorodd ar fâb, ac a alwodd ei enw ef Selah: Ac yn Cezib yr oedd [Iuda] pan escorodd hi ar hwn.
6 Yna Iuda a gymmerth wraig i Er ei gyntaf-anedig, ai henw hi [oedd] Thamar.
7 Ac yr oedd Er, cyntaf-anedic Iuda, yn ddrygionus yng-olwg yr Arglwydd, am hynny y lladdodd yr Arglwydd ef.
8 A Iuda a ddywedodd wrth Onan dôs at wraig dy frawd, a gwna iddi rann cyfathrach-wr, a chyfot hâd i’th frawd.
9 Felly Onan a wybu nad iddo ei hun y bydde’r hâd: gan hynny pan ele efe at wraig ei frawd, yna y colle efe ei [hâd] ar y llawr, rhac rhoddi o honaw hâd i’w frawd.
10 A drygionus oedd yr hyn a wnaethe efe yng-olwg yr Arglwydd: am hynny efe ai lladodd yntef.
11 Yna Iuda a ddywedodd wrth Thamar ei waudd ef, trig yn weddw [yn] nhŷ dy dâd, hyd oni chynnyddo fy mâb Selah: oblegit efe a feddyliase rhac lladd hwnnw hefyd, fel ei frodyr ef: felly Thamar a aeth, ac a drigiodd [yn] nhŷ ei thâd.
12 Ac wedi llawer o ddyddiau, marw a wnaeth merch Sua gwraig Iuda, yna Iuda a gymmerth gyssur, ac a aeth i fynu i Thimnath, at gneif-wyr ei ddefaid, ef ai gymydog Hirah yr Adulamiad.
13 Mynegwyd hefyd i Thamar, gan ddywedyd: wele dy chwegrwn yn myned i fynu i Thimnath, i gneifio ei ddefaid.
14 Hithe a ddioscodd ddillad ei gweddwdod oddi am deni, ac a orchguddiodd [ei hwyneb] a moled, ac a ymwiscodd, ac a eisteddodd yn nrws Enaim, yr hwn [sydd] ar y ffordd i
