srael, Gollwng y bachgen gyda mi, ninnau a gyfodwn ac a awn ymaith; fel y byddom byw, ac na byddom feirw, nyni, a thithau, a’n plant hefyd.
43:9 Myfi a fechnïaf amdano ef, o’m llaw i y gofynni ef: onis dygaf ef atat ti, a’i osod ef ger dy fron di, yna y byddaf euog o fai i’th erbyn byth.
43:10 Canys, pe na buasem hwyrfrydig, daethem eilchwyl yma ddwy waith bellach.
43:11 Ac Israel eu tad a ddywedodd wrthynt, Os rhaid yn awr felly, gwnewch hyn; cymerwch o ddewis ffrwythau’r wlad yn eich llestri, a dygwch yn anrheg i’r g?r, ychydig falm, ac ychydig fêl, llysiau, a myrr, cnau, ac almonau.
43:12 Cymerwch hefyd ddau cymaint o arian gyda chwi; a dygwch eilwaith gyda chwi yr arian a roddwyd drachefn yng ngenau eich sachau: ond odid amryfusedd fu hynny.
43:13 Hefyd cymerwch eich brawd, a chyfodwch, ewch eilwaith at y g?r.
43:14 A Duw Hollalluog a roddo i chwi drugaredd gerbron y g?r, fel y gollyngo i chwi eich brawd arall, a Ben-iamin: minnau fel y’m diblantwyd, a ddiblentir.
43:15 A’r gw?r a gymerasant yr anrheg honno, a chymerasant arian yn ddwbl yn eu llaw, a Ben-iamin hefyd; a chyfodasant, ac a aethant i waered i’r Aifft, a safasant gerbron Ioseff.
43:16 A Ioseff a ganfu Ben-iamin gyda hwynt; ac a ddywedodd wrth yr hwn oedd olygwr ar ei d?, Dwg y gw?r hyn i’r t?, a lladd laddfa, ac arlwya: oblegid y gw?r a gânt fwyta gyda myfi ar hanner dydd.
43:17 A’r g?r a wnaeth fel y dywedodD Ioseff: a’r g?r a ddug y dynion i d? Ioseff.
43:18 A’r gw?r a ofnasant, pan dducpwyd hwynt i d? Ioseff; ac a ddywedasant, Oblegid yr arian a roddwyd eilwaith yn ein sachau ni yr amser cyntaf, y ducpwyd nyni i mewn; i fwrw hyn arnom ni, ac i ruthro i ni, ac i’n cymryd ni yn gaethion, a’n hasynnod hefyd.
43:19 A hwy a nesasant at y g?r oedd olygwr ar d? Ioseff, ac a lefarasant wrtho, wrth ddrws y t?,
43:20 Ac a ddywedasant, Fy arglwydd, gan ddisgyn y disgynasom yr amser cyntaf i brynu lluniaeth.
43:21 A bu, pan ddaethom i’r llety, ac agoryd ein sachau, yna wele arian pôb un yng ngenau ei sach; ein harian ni, meddaf, yn ei bwys: ond ni a’i dygasom eilwaith yn ein llaw.
43:22 Dygasom hefyd arian arall i waered yn ein llaw, i brynu lluniaeth: nis gwyddom pwy a osododd ein harian ni yn ein ffetanau.
43:23 Yntau a ddywedodd, Heddwch i chwi; nac ofnwch: eich Duw chwi, a Duw eich tad, a roddes i chwi drysor yn eich sachau; daeth eich arian chwi ataf fi. Ac efe a ddug Simeon allan atynt hwy.
43:24 A’r g?r a ddug y dynion i d? Ioseff, ac a roddes ddwfr, a hwy a olchasant eu traed; ac efe a roddes ebran i’w hasynnod hwynt.
43:25 Hwythau a baratoesant eu hanrheg erbyn dyfod Ioseff ar hanner dydd oblegid clywsent mai yno y bwytaent fara.
43:26 Pan ddaeth Ioseff i’r t?, hwythau a ddygasant iddo ef yr anrheg oedd ganddynt i’r t?, ac a ymgrymasant iddo ef hyd lawr.
43:27 Yntau a ofynnodd iddynt am eu hiechyd, ac a ddywedodd, Ai iach yr hen ?r eich tad chwi, yr hwn y soniasoch amdano? ai byw efe eto?
28 Hwythau a ddywedasant, Iach yw dy was, ein tad ni, byw yw efe eto. Yna yr ymgrymasant, ac yr ymostyngasant.
29 Yntau a ddyrchafodd ei lygaid, ac a ganfu ei frawd Ben-iamin, mab ei fam ei hun, ac a ddywedodd, Ai dyma eich brawd ieuangaf chwi, am yr hwn y dywedasoch wrthyf fi? Yna y dywedodd, Duw a roddo ras i ti, fy mab.
30 A Ioseffa frysiodd, (oblegid cynesasai ei ymysgaroedd ef tuag at ei frawd,) ac a geisiodd le i wylo; ac a aeth i mewn i’r ystafell, ac a wylodd yno.
31 Gwedi hynny efe a olchodd ei wyneb, ac a ddaeth allan, ac a ymataliodd, ac a ddywedodd, Gosodwch fara.
32 Hwythau a osodasant fwyd iddo ef wrtho ei hun, ac iddynt hwy wrthynt eu hun, ac i’r Eifftiaid y rhai oedd yn bwyta gydag ef wrthynt eu hunain: oblegid ni allai’r Eifftiaid fwyta bara gyda’r Hebreaid, oherwydd ffieidd-dra oedd hynny gan yr Eifftiaid.
33 Yna yr eisteddasant ger ei fron ef, y cyntaf-anedig yn ô1 ei gyntafenedigaeth, a’r ieuangaf yn ôl ei ieuenctid: a rhyfeddodd y gw?r bôb un wrth ei gilydd.
34 Yntau a gymerodd seigiau oddi ger ei fron ei hun iddynt hwy: a mwy ydoedd saig Ben-iamin o bum rhan na seigiau yr un ohonynt oll. Felly yr yfasant ac y gwleddasant gydag ef.
PEN. XLIIII.
44:1 Ac efe a orchmynnodd i’r hwn oedd olygwr ar ei d? ef, gan ddywedyd, llanw sachau’r gw?r o fwyd, cymaint ag a allant ei ddwyn, a dod arian pôb un yng ngenau ei sach.
44:2 A dod fy nghwpan fy hun, sef y cwpan arian, yng ngenau sach yr ieuangaf, gydag arian ei ?d ef. Yntau a wnaeth yn ôl gair Ioseff, yr hwn a ddywedasai efe.
44:3 Y bore a oleuodd, a’r gw?r a ollyngwyd ymaith, hwynt a’u hasynnod.
44:4 Hwythau a aethant allan o’r ddinas. Ac nid nepwll, pan ddywedodd Ioseff wrth yr hwn oedd olygwr ar ei d?, Cyfod, a dilyn ar ôl y gw?r: a phan oddiweddech hwynt, dywed wrthynt, Paham y talasoch ddrwg am dda?
