I J. T. Marks, Ysw., C.E., Llandudno, ar ei waith yn cadeirio
mewn darlith yn Fforddlas
Celfydd beirianydd enwog—yw ein Marks
Boneddwr mwyn, serchog;
A llywydd gwir alluog-mewn eisiau
Yn llenwi seddau yn llawen swyddog.
Llinellau Coffadwriaeth am y diweddar John Davies, Ffynnon
Roger, Codau, Abergele.
Nid yw ffermdy Ffynnon Roger
I mi heddiw megis cynt,
Er fod yno deulu hoffus,
Mae'r anwylaf wedi mynd;
Wedi mynd, medd dagrau priod,
Wedi mynd, medd dagrau plant,
Wedi mynd, medd Eglwys Codau-
Ydyw, ydyw, annwyl sant.
Aeth pan ydoedd haul ei fywyd
Yn awyrgylch canol dydd,
Cyn blodeuo o'r pren almon,
Na rhych henaint ar ei rudd;
Aeth o anfodd ei gyfeillion,
Aeth yn dawel a digryn:
Wedi brwydro â thrallodion
Aeth o'u gafael trwy y glyn.
Priod hawddgar, tad gofalus,
Tyner, tawel, oedd ei fryd,
A chymydog cymwynasgar,
Parod gyda'i help bob pryd;
Ond prif nod ei fywyd ydoedd
Bywyd ei Waredwr cu,
A dilynydd ffyddlon iddo
Hyd ei fedd efe a fu.
Blaenor ydoedd, nid mewn enw,
Ond mewn cymwysterau llawn,
Blaenor hefyd i flaenoriaid
Yn ei gyngor, yn ei ddawn;
Pan gynheuai tân anghydfod,
Heb fawr reswm o'r paham,
Trwy ei bwyll a'i feddwl treiddgar
Medrai ef ddiffoddi'r fflam.
Bu'n arweinydd cyrddau Seion
Hyd nes pallodd o ran nerth-
Cydnabyddid ei alluoedd,
A'i wasanaeth o fawr werth;
Adnabyddai ddoniau'r brodyr,
Eu gwaith roddai i bob un,
Felly ceid y cyfarfodydd
Oll yn drefnus a chytûn.
