O fy mrawd, mae hiraeth arnaf,
Hiraeth fydd am amser maith,
Am yr annwyl gyfeillachau
Gawsom yma lawer gwaith;
Melys gennyf fydd adgofio
Ai groesffyrdd a'r ffordd i'r Llan,[1]
A gwastadedd y Brynhyfryd,
A phen yr allt, O! ddedwydd fan,
Lle y buom yn ymddiddan
Am y Groes a'r byd a ddaw,
Wedyn 'madael mewn tangnefedd
Trwy sylweddol ysgwyd llaw;
Nid rhyw ffug o gyfeillgarwch
A oedd rhyngom ni ein dau,
Meddwl am y golled gefais
Bâr i'm henaid wir dristáu.
Colled ddirfawr oedd ei golli,
Gwag hyd heddyw yw ei le,
Gwag yw'r ty, a'r ardal hefyd-
Gwir gymydog oedd efe;
Teimlai'n ddwys pan welai angen,
Ei law agorai yn y fan,
A chyfrannai'n ewyllysgar
Ran o'i dda i helpu gwan.
Gweithiwr diwyd a darbodus
Gyda'i orchwyl oedd efe,
Ei ddyledswydd a gyflawnodd
At y byd a theyrnas ne';
Colled bwysig oedd ei golli
Idd ei briod hawddgar fron,
Ac i'w annwyl eneth hefyd,
Hithau deimla'r golled hon.
Colled hefyd fu i'r Eglwys,
Un o'i phrif golofnau oedd—
Cristion didwyll, egwyddorol,
Yn dirgel ac ar g'oedd;
Ail i Simon mewn brwdfrydedd
Ydoedd dros ei Arglwydd mawr,
Cafodd ddeugain o flynyddau
I'w wasnaethu ar y llawr.
Yn yr eglwys blaenor ydoedd,
Llanwai'r swydd yn deilwng iawn—
Meddai allu, meddai brofiad,
A gwybodaeth Feiblaidd lawn;
Trefnydd ydoedd, doeth, gofalus,
Gwyddai'r modd i gario'r gwaith,
Ac i'r ieuanc bu yn athraw
Yn ei foes ac yn ei iaith.
- ↑ O'r Codau i Langernyw.
