Tudalen:Bywyd a Chan Tomos Efans (Cyndelyn).pdf/53

Oddi ar Wicidestun
Gwirwyd y dudalen hon

Bu ei lety yn Bethania
I holl weision Iesu Grist,
Cartref oddi cartref ydoedd
I nerthu'r gwan a llonni'r trist;
Yr oedd ef a'i briod hoffus.
Am y gorau'n gwneud eu rhan—
Chwithdod meddwl na chawn mwyach
Ond adgofio'r ddedwydd fan.

Nawdd y nef fo idd ei weddw,
Ac i'w ferch a'i phriod cu,
Cymorth iddynt ymdawelu
Nes el heibio'r cwmwl du;
Fe ddaw eto heulwen olau,
Mae ein Harglwydd wrth y llyw,
Ac mae popeth er daioni
I'r rhai sydd yn caru Duw.


Y BLUEN AR YR AFON.

Mewn trobwll ar afonig dlos
Chwim nofiai pluen fechan,
Yr oedd fel pe buasai'n fyw,
Yn chwarae wrthi'i hunan;
Yn llawn o nwyi, pysgodyn ddaeth
A llamai ati'n sydyn-
Gan dybio mai pryfedyn oedd,
Bwytaodd yr amheuthyn.

Ond och! y siomiant ddaeth i'w ran,
Nid pryfyn oedd, ond abwyd—
Ynghudd o dan y bluen dlos
Angeuol fach ösodwyd;
Ar dorlan draw, pysgotwr oedd
Yn gwylied ei symudiad,
A chyda'i enwair, dal a wnaeth
Y brithyll mewn amrantjad.

Fel pluen ar yr afon yw
Holl hudoliaethau'r diafol—
I'r llygaid tra deniadol ynt,
Yn llawn o bob peth swynol;
Fel hen bysgotwr cyfrwys, call,
Gerllaw bydd ef ei hunan,
Ac O! mor fawr ei grechwen fydd
Pan lwydda yn ei amcan.

Ieuenctid hoff, gochelwch rhag
Cofleidio pob amheuthyn,
Os swynol ynt, ystyriwch hyn—
"Nid aur yw popeth melyn";
Tu ôl i'r llen yn fynych bydd
Golygfa a bar ddychryn,
Ac mae cwpanau hardd eu lliw
Yn dal eu llond o wenwyn.