O geseiliau clyd y Bryniau
Tardda man aberoedd syw,
Pur a melys yw eu dyfroedd,
Disglair fel yr arian byw;
Ynddynt ceir y tlysog frithyll
A'r amliwiog eog hardd,
Edrych ar y rhain ynchwarae
Ddena, swyna, galon bardd
Nid prydferthwch gorau natur
Anfarwola'ch hyfryd fro,
Ond duwioldeb yr hen dadau
Aethant adref er ys tro—
'R hen John Jones a Robert Davies,
Eraill hefyd yn ddilyth;
Mae en henwau'n perarogli,
Ac a fyddant felly byth.
Llawn yw'r fro o hen allorau,
Aml i lannerch—Bethel yw
Lle bu'r ffyddlon bererinion
Yn gorchfygu gyda Duw;
Annwyi ienctid, ceisiwch grefydd,
Crefydd ddeil o dan bob gordd—
Crefydd felly ydoedd crefydd
Hen dduwiolion Tanyffordd.
CYFARFOD LLENYDDOL BRYNDAIONYN, EGLWYSBACH,
NOS IAU, TACHWEDD 26, 1896.
Bryn a gwerth iddo'n perthyn—ydyw
Nodwedd Bryndaionyn;
Uwch ei fri bo eich iach Fryn,
Ac aur fo'n hulio'i goryn.
Ar ei ben bo gwir beunydd—a thrylwyr
Athrylith ar gynydd;
A'i lenyddiaeth yn faeth fydd,
A gwir hufen i grefydd.
Heno ceir yn ddinacâd—ar ei ben
Wyr o barch a phrofiad;
A cherddorion mynion, mád,
Medrus mewn cân a mydriad.
A thraethodwyr gwyr llawn gwaith—a thalent
Fythola'i llafurwaith;
Adroddwyr a'u mydryddiaith,
Heno sydd mewn hoenus iaith.
A'u beirdd, ceir hwythau yn bod-ar y bryn
Er bri i'r cyfarfod;
Yn gewri clau, gwyr a'u clod
Yn bur ac eglur hyglod.
