Mae hwn i'w ochel yn ein gŵydd,
Oblegid bydd drachefn
Yn llawn o waith, a dyna'i swydd-
Ein gwawdio yn ein cefn;
O dan ei wên mae twyll a brad,
Drygionus yw ei rawd,
Nid yw ei iaith ond mawr sarhad
Pan fydd e'n gwerthu blawd.
I MR. EVAN HUGHES, RHYL, AM EI RODD HAELIONUS
I EGLWYS Y CODAU.
Gŵr annwyl a gâr weiniaid—ein Hughes yw,
Hynaws iawn yn ddibaid;
Cyfrannwr, rhoddwr wrth raid,
Dyma anian dwym ei enaid.
Caed i Eglwys y Codau—o'i law ef
Yn hael iawn mewn eisiau;
Rhydd i wan aml gyfrannau,
A bron o hyd heb brinhau.
Boed bendith fel gwlith a gwlaw—ar ei waith
Yn rhoi aur o'i ddwylaw;
Yn wir, clod roddir iddaw,
A heddyw dêl yn ddidaw.
I SEIRIOL WYNN, CAERGYBI.
Seiriol Wynn, un siriol wedd—ein pencerdd
Sy'n pyncio'n ddiddiwedd;
Synna fil â'r swyn a fedd
Yn ei odlau a'i hyawdledd.
MAE'R BYD YN GWAU A DATOD.
Wrth syllu ar y byd
Canfyddir ffeithiau eglur,
Fod pawb o bryd i bryd
Yn ymgais am gael cysur;
Ymdrechir lladd y bai,
Ond dyma'r gwir er syndod,
Nid yw gweithredoedd rhai
Ddim gwell na gwau a datod.
Fe welwn lawer un
Yn esgyn i anrhydedd,
A phawb yn moli'r dyn
Oblegid ei haelfrydedd;
Ond och! fe gaed y gwir,
Yr amcan drodd yn wermod,
Ac yntau cyn bo hir
'Rôl gwau ddechreuodd ddatod.
