Gwas i Iesu fu o'i fodd—a dilesg
Hyd alwad y daliodd;
I fwynhâd o'r Ne'n rhâd rodd,
I'w heddwch, pawb wahoddodd.
Yn naear Llandinorwig—ŵr annwyl,
Yr huna'i gorff ysig;
Ond, o ras, ei enaid drig
Gyda y Bendigedig.
CYNGERDD BRYN SEION, EGLWYSBACH, IONAWR 14, 1881.
Cael undeb a'r gwyneb yn gwenu—a chael
Gwych hwyliau i ganu;
Yn ddi-feth mor dda a fu-cael wrth raid
Canu eosiaid idd ein cynhesu.
Gwyr y ddau blwy' yn hygar ddwyblaid—gawn,
Gwyr Conwy yn deirplaid,
Yn ddiboen ac yn ddibaid,
Ar gân yn helpu'r gweiniaid.
Heb arbed y ddyled ddu—a delir
Yn deilwng tan ganu,
Yma, o fodd, ceir am a fu
Iawn achos llawenychu.
I'r corau, iesin rhoir croesaw—hefyd,
Hir gofir hwy'n pynciaw;
Eu clod sy'n dod yn ddidaw,
A gwir deilwng guro dwylaw.
AR OL MARY.
annwyl ferch Robert a Jane Williams, Ynys Fawr.
Mary fach, nid marw fu—yr eneth,
Eithr huna i ddadebru;
Daw o'r bedd a'i gwedd yn gu
I rasol barlwr Iesu.
CYNGERDD BRYN SEION, EGLWYSBACH.
Mae llawer o ieuenctid
A'u meddwl a'u bost
Am gael rhyw bleserau,
Beth bynnag fo'r gost;
Gwnânt lawer o ymdrech
Er cyrraedd eu nôd,
Ond wedi'r holl lafur
Bydd siomiant yn bod.
Byrdwn.—
Ond heno'n ddiffuant
Cawn londer a lles,
Ac Eglwys Bryn Seion
Ychydig o bres.