Ar ôl bod yn gweithio
Mewn llafur a chwys,
Mae rhai am roi'u harian
I borthi eu blys;
Waeth be' ddweda'r siopwr,
Y teiliwr, na'r crydd,"
Hwy fynnant eu pleser,
Beth bynnag a fydd.
Ond heno'n ddiffuant &c
Mae rhai am roi'u harian
m gwrw brâg haidd
I wneuthur eu 'mennydd.
Mor feddal a maidd;
Ac eraill am bibell,
Tybaco a smôc,
Er edrych yn ddynol
A thipyn o "rogue."
Ond heno'n ddiffuant &c
Yn canu'n rhagorol
Ceir Côr y Fforddlas,
A chôr Dafydd Dafis
Sy'n debyg mewn blas;
Ac eraill yn ddawnus,
Soniarus a gawn,
Mae pawb am y gorau,
A phawb yn dda iawn.
Ond heno'n ddiffuant &c
Dywedwn o galon,
Ewch eto ymlaen,
Eich llwyddiant fo'n fwyfwy,
A'ch clodydd ar daen;
Dyledion capeli
Chwi dynnwch i gyd,
A hynny tan ganu
Yn llawen eich bryd.
Byrdwn.—
Wrth helpu y gweiniaid
Mae llonder a lles,
A heno diolchir
Am bentwr o bres.
BUDDUGOLIAETH Y COR CYMREIG AR Y COR SEISNIG
YN LLUNDAIN, GORFFENNAF 10, 1873.
Y llynedd chwalwyd llenni—gaddug
Guddiai ein gwrhydri;
Pwy gymaint mewn braint a bri,
Gwir ddewrion am gerddori.
Yn ben eto eleni—ni fuom,
Mae'n falch gennym nodi;
Ein meib glân, hwy ym mhob "glee,"
Gurent Proudman a'i gewri.
