Garw ydyw taith yr anial,
Minnau'n eiddil ac yn wan,
Ond os caf dy gymorth grasol,
Deuaf drwyddi yn y man;
Os ym gwelir wedi'm cadw,
Bydd y clod yn eiddo Ti,
Canu byddaf yn dragywydd,
Am rin aberth Calfari.
EISTEDDFOD CONWY YR HON A CYNHELIR AR DDYDD NADOLIG.
Er gwir feithrin cyfrinion—Llenyddiaeth
Llawn noddi cerddorion,
A Barddas hoff y Beirddion,
Wele hawl yn yr wyl hon.
Er mwyn clod y Traethodwr—a weithia
Yn goethus fel awdwr,
Weithiau hefyd areithiwr—o feib gwlad
A fydd o alwad yn fawr feddyliwr.
Er cu enyn llafur ac yni—gwaith
Gwych fydd er daioni,
Diwyd frawd yn dod i fri,
A rhyw gawr yn rhagori."
Ac eofn agwedd cefnoger—y da
A'r diwyd canmoler,
I'r haeddol y wobr rhodder,
Yna bydd ei enw'n bêr.
O fudd yr wyl a fyddo—na fydded
Anfoddus i'w gofio,
I beri gŵg un drwg dro-na wneler,
Hedd ddadseinier yn ddawnus heno."
CYNGERDD FFORDDLAS NOS CALAN.
Ar nos Galan mor hynaws gwelir—lliaws
Yn llawen ganfyddir,
Cael mwynhad diwâd yn wir,
A thalent a fytholir.
Wele heno Galenig—o nodwedd
Ddeniadol a gwledig,
Byw yn ddoeth heb neb yn ddig,
Unol frodyr haelfrydig.
Calenig ac hwyl hynod—i ganu
'Sy gennym er mawrglod,
Mae heno bawb yn mynu bod,
Yn beraidd ac yn barod.
