Fel meddyg medd enwogrwydd,
Dihafal trwy y wlad,
Ym mysg meddygon eraill,
Efe sydd megis Tad;
Ynglyn a'r afiechydon,
A fydd trwy'r wlad a'r dref,
Medrusrwydd mewn celfyddyd,
A arddangosa ef.
Fel arwydd fach o urddas,
Dyrchafwyd ef i'r swydd,
O lywydd y Fwrdeisdref,
A llanwodd hi yn rhwydd;
Fel teyrnged o'i deilyngdod,
Câdd y boneddwr mâd,
I'r Sedd Ynadol alwad,
I wasanaethu'i wlad.
Pan ar y Faine eistedda,
Fe wrendy ar bob cwyn,
A phan ddechreuai siarad,
Fe sieryd eiriau mwyn ;
Trwy hyn fe rydd foddlonrwydd,
Os coshi fydd y rhaith,
Y llys ag ef gydsynia,
Mai cyfiawn fydd y gwaith.
Dyrchafiad teilwng arall,
Oedd ei ddyrchafiad ef,
Yn aelod o'r Bwrdd Sirol,
I gynrychioli'r Dref;
Hir oes i Doctor Pritchard,
I wasanaethu'i wlad,
A miloedd a'u canmolant,
Am ei weithredoedd mâd.
MARWOLAETH CYNDDELW
Wr mawr, tydi ni cheir mwy—diosgaist
Dy wisgoedd gweithiadwy,
Yn ddiwad mae'n weladwy,
Ein gwlad o'th herwydd dan glwy.
Tad i feirdd tydi a fu—a noddwr
I lenyddiaeth Cymru,
Diwylliant trwy dy allu,
I dy wlad ddefodau lu.
Yn hanesiaeth y cynoesau—oeddit
Dra hyddysg yn ddiau,
Dal y gwir didol y gau,
Oedd nawdd dy arwydd nodau.
