Mae rhai am fynnu gŵydd,
A'u hobi ydyw gwledda,
Ceir eraill yn eu swydd
Am ganlyn cŵn a hela;
Mae pawb am gael mwynhad,
Pe na bae lles yn hynny,
Ond 'leni ceir heb wâd
Y ddau yn 'Steddfod Conwy.
Addawodd ambell un
Nad yfai yn dragywydd,
Ond heddyw wele'r dyn
Yn mynnu boddi'r m'linydd;
Rhaid ydyw iddo gael
Yr hyn a'i gwna yn wrthun,
A gwelir ef, un gwael,
A'i wedd ym muchedd mochyn.
Mae pawb am gael mwynhad,
Pe na bae lles yn hynny,
Ond 'leni ceir heb wâd
Y ddau yn 'Steddfod Conwy;
Bydd hon-a-hon yn rhydd
I fynd am dro y gwyliau,
A mawr ddarparu fydd
Trwy brynu newydd bethau.
Rhaid cofio am y pwrs
Er mwyn cael pres i wario-
Rhaid dangos parch, wrth gwrs,
Tra byddo ffyrling ynddo;
Mae pawb am gael mwynhad,
Pe na bae lles yn hynny,
Ond 'leni ceir heb wâd
Y ddau yn 'Steddfod Conwy.
Ymgyrcha rhai ynghyd
I drin y byd a'i bethau,
A llawen fydd eu pryd
Wrth ddiwyd bigo beiau;
Fel hyn mae dull y byd
O wyl i wyl mynd heibio,
A phawb yn cael o hyd
Rhyw fath o bleser ynddo.
Mae pawb am gael mwynhad,
Pe na bae lles yn hynny,
Ond 'leni ceir heb wad
Y ddau yn 'Steddfod Conwy;
Y mae pleserau i'w cael
Nad ydynt werth eu meddu,
Ond beddyw yn ddi-ffael
Ni gawn rai gwerth eu parchu.
