Tudalen:Caniadau Buddug.pdf/93

Oddi ar Wicidestun
Gwirwyd y dudalen hon

Haul y nefoedd fo'n tywynnu,
Blodau cysur fyddo'n gwenu,
Adar amgylchiadau'n canu,
Fyddo'r flwyddyn ar ei hyd.

ANOGAETH I FERCH IEUANC GANU

PAN roddodd Duw beroriaeth,
I'r ehedydd bychan llon,
Rhodd i'r byd ryw etifeddiaeth
I'w ddyrchafu uwch y donn;
Nid uwch ben ei nyth ei hunan
Mae i ganu am ei oes;
Na, mae'i lais fel nefol drydan,
I liniaru llawer loes.

Felly chwithau, eneth siriol,
Rhoed i'ch gofal seiniau hardd,
Cawsoch ffa frau da a doniol,
I'w gwasgaru megis gardd;
Cenwch yn eich cartref dengar,
Ar eich aelwyd—hapus nyth,
Nac anghofiwch ras y gwasgar,
Sylfaen ein Hefengyl byth.

Wrth wasgaru, y mae casglu,
Gwasgar fel yr hauwr mad,
Lluchio'r hadau fel i bydru,
O'r fath wastraff sy'n y wlad!
Na, ni raid i ni bryderu,
Ffynna hyn neu ffynna'r llall,
Yn ein Duw 'rym yn hyderu,
Y mae llwyddiant yn ddiball.