Anghofiwyd hwy-y prudd annedwydd rai-
Yn muddugoliaeth lwyr hen ddinas Ai.
Arhosodd gwylwyr Israel
Yn ninas Ai i wylio,
Tra rhan o'r fyddin i Sichem
A aethant i weddio-
Am gymorth Duw i'w cario trwy
Y brwydrau erchyll welid
Yn syllu eto arnynt hwy
Hoff blant yr 'hen addewid.'
Pan ddaeth Josua yn ei ol
I'r gwersyll gyda'i filwyr,
Canfyddai yno fintai fach
O flin luddedig deithwyr:
'Roedd edrych ar eu gwelw rudd,
A'u carpiog wisg yn tystio
Yn amlwg beth oedd hanes prudd
Y fintai fu yn teithio.
Ychydig wyddai ef pryd hyn
Eu bod hwy yn ei dwyllo;
I'w cadw 'n fyw cymerodd lw
Nas gallai ei anghofio.
Ond am y twyll fe'u cospwyd hwy,
Fe'u gwnaed bob un yn weision
I gario dwfr-i dori coed-
Y rhoed twyllwyr Gibeon.
'Roedd enw'r dewr Josua trwy y wlad
Yn arswyd fel arweinydd mawr y gad;
Edrychid arno ef a'i gadarn lu
Fel anorchfygol fyddin ar bob tu ;
Brenhinoedd welid yn ymgasglu 'o hyd
Yn galw eu byddinoedd dewr yn nghyd.
Yn mrwydr Beth-horon eu gwyr a gaed
Yn disgyn yn gawodau wrth eu traed;
Nis gallent ddianc, na, 'roedd haul y dydd
Uwchben Gibeon, heddyw'n welw brudd;
