SEREN BETHLEHEM.
(Cyfieithiad Alun o Kirk White)
Pan bo sêr anhraethol nifer
Yn britho tywyll lenni’r nen,
At un yn unig drwy’r eangder
Y tâl i'r euog godi ei ben;
Clywch! Hosanna’n felus ddwndwr
Red i Dduw o em i em,
Ond un sy’n datgan y Gwaredwr,
Honno yw Seren Bethlehem.
Unwaith hwyliais ar y cefnfor
A'r 'storm yn gerth, a’r nos yn ddu,
Minnau heb na llyw, nac angor,
Na gwawr, na gobaith o un tu,
Nerth a dyfais wedi gorffen,
Dim ond soddi yn fy nhrem,
Ar fy ing y cododd seren,
Seren nefol Bethlehem.
Bu'n llusern a thywysydd imi,
Lladdodd ofn y dyfrllyd fedd,
Ac o erchyll safn y weilgi
Dug fi i borthladd dwyfol hedd;—
Mae’n awr yn deg, a minnau’n canu,
F'achub o’r ystorom lem,
A chanaf pan bo’r byd yn ffaglu
Seren! Seren! Bethlehem!
Y DDEILEN GRIN
(Alun)
Sech yw’r ddeilen ar y brigyn, |
