Tudalen:Cathlau Bore a Nawn.djvu/36

A phe ym mheryglon brochwyllt li,
Neu greigiog làn, a alwai di?"

Ai ni chlywai'r fun ond y gwynt a'r lli?—
Gan blethu ei dwylaw'n dynn, medd hi:—

"O, Gwladus anwyl, mae drwg yn bod!
Fe'i clywaf eto, yn uwch yn d'od.

Enid! Enid!' yw'r seiniau syn—
A'r llais yw llais Ednyfed Wyn."

"Taw!" eb yr hynaf, tra'n neidio'n syth,
"Ni alwai Ednyfed dy enw byth.

Pe gwnaethai, tynghedwn y gwynt a'r lli
I'w gadw fo byth rhagot ti a fi."

Bryd hyn rhoes y 'storm ofnadwy floedd,
A swn fel rhyw gri angeuol oedd.

Enid ollyngodd ochenaid wan;
Ond yn ei threm 'roedd rhyw oleu càn—

Goleuni'r serch yn ei mynwes brudd,
A fynnai'n awr lefaru'n rhydd.

"Anwylaf un," sibrydai'n anghlir,
Bywyd oedd gelwydd: marw sydd wir!

Y cariad a gelais, ffyddlon fydd,
A chaiff bellach fyw yng ngolau dydd.

Fy nghlust ni wrendy gynygiad llanc;
Ni chyffyrdd gwefus fy min hyd dranc!

I ti'n gysegredig i f'olaf awr—
Tydi yn y nef a minnau i lawr."