Tudalen:Cerddi'r Bwthyn.djvu/39

Oddi ar Wicidestun
Gwirwyd y dudalen hon

WRTH FURDDUN HEN ADDOLDY

HENDY'R pwerau dwyfol! Trist dy weld
 baich mudandod ar dy feini hen,
A difaterwch byd yn ddycnach haint
Na'r malltod sydd yn turio dan dy ffrâm.

Yma y plygodd yr hen dadau gŵyl,
A'u taerni'n rhwygo'r cwmwl onid oedd
Dy furiau'n crynu gan yr angerdd mawr,
A'r galon graig yn toddi yn y tân.

Yr hen ganhwyllau syml! Diffoddodd chwyth
Gwamalwch oes eu llewych difost hwy,
A'th ado ar fin y ffordd yn ddarn o'r nos,
A'th borth yn gyniweirfa'r glaw a'r gwynt ;
A lle bu'r weddi'n tynnu'r Nef i lawr,
Nid erys onid trawstiau moel uwchben,
A'r moelni yn dwysáu'r distawrwydd oer.
Cacodd twf anial am y llwybr i'r deml,
A chuddio olion traed hen deulu'r Ffydd.

Distaw dy gewri heno fel tydi,
A'u henwau'n mallu ar feddfeini gŵyr
Nad ydynt mwyach onid tystion mud
Yr Angau a roes ddiwedd ar y mawl.

Anghymen hithau'r fynwent, hundy'r saint,
A hyfdra twf Anghofrwydd drosti'n drwch;
A lle bu'r adnod yn llythrennau aur,
Collwyd ei neges dan hen gramen werdd