Araith y fronfraith fireinfryd—a draidd
Draw i'r tangnef hyfryd ;
A'r hoff seraff a sieryd
Iaith Eden uwchben y byd.
Ei cherdd o lannerch irddail—a ddwg wledd
I glust llanc o fugail;
A'i hawen deg yn y dail
A rydd gywydd i'r gwiail.
Daw soned yr uchedydd—i waered
Yn eirias i'r moelydd.
Hwn yw cerub y ceyrydd,
Llais seinber yr uchder rhydd.
Yn y gwawl, uwch sŵn gelyn,—dring yn uwch,
Dring yn nerth yr emyn.
Ei dasg o hyd yw esgyn
A glawio aur Duw i'r glyn.
Ymlêd tangnefedd, fel mwynedd meinwar,
A gemwaith heulwen dros gwm a thalar;
A lle bu'r gwae yn aredig daear,
A'r twrf yn ddychryn i'r bryn a'r braenar,
Dychwel yr hud, a chlyw'r âr,—am ddyddiau,
Hwyl deffro blodau a pharabl adar.
Rhoir cawod bêr i'r caeau,—a'i harddwch
Yn fyrddiwn o liwiau;
Yr Amaethon Iôn yn hau
Ei feysydd ag enfysau.
