Tudalen:Cerddi'r Bwthyn.djvu/88

Gad iddi chwerthin yn nefoedd mebyd,
A phaid â sôn am y rhew a'r gwynt ;
Gad iddi goledd yn nos ei thlodi
Y trysor teg a fu iddi gynt.

Gad iddi ddianc o'r gwter ennyd,—
Rhy fuan y dychwel i'r boen a'r baw.
Sang ar y glaswellt rhag it ei deffro
A'i galw yn ôl o'i pharadwys draw.

Gad iddi ail—brofi'r llawenydd cynnar
A'r diniweidrwydd na wybu nam;
Gad iddi ddawnsio ym maes lilïod
A thaflu ei lludded i freichiau mam.

Edrych arni, ond paid â'i dihuno,
Gad iddi wynfyd ei llygaid cau;
Rhy fuan y chwelir ei breuddwyd melys,—
Mae'r wawr annhirion yn agosáu.

Tyred, fy nghyfaill, mae'r sêr yn dianc,
A'r nos garedig yn gado'r tir.
Mae'r mwyalch yn chwythu'r gwlith o'i bibell
Cyn deffro'r ddaear a'i chwiban clir.

Cyn deffro'r ddaear? A'i deffro hithau
A'i galw yn ôl o'i pharadwys draw.
Pe medrwn, mi fynnwn ddistawrwydd heddiw,
Ac ni ddôi trydar o'r llwyn gerllaw.

O, tyred! Diffoddodd y wên angylaidd,
A darfu gwynfyd morwynig wen.
Mae'r mwyalch ynfyd yn chwiban eisoes,—
Druan ohoni!—Magdalen!