MI GES I GAM OFNADWY
Mi ddwedai stori bach go ffres,
Sef hanes Dafydd Parri;
Doedd dim gwell crydd trwy'r deuddeg Sir,
A dyna'r gwir am dani;
Mi glosiai Dafydd bâr o Vamps
A neb oddiyma i Gonwy;
Os byddai bai fe feiai'r clamps,
Mi ges i gam ofnadwy.
Roedd gwobr yn'r Eisteddfod fawr
Un flwydd am bâr o Fwţsias
Mi drawodd Dafydd ati'n gawr,
A gweithiodd bâr i'r pwrpas;
Ac roedd oʻn bâr—roes neb erioed
Ei well am droed i dramwy;
Ond rhanu'r wobr fu (go dam)
Gadd Dafydd gam ofnadwy.
Cadd dipyn bâch o flâs er hyn
Ar lwyddiant Eisteddfodol,
Ac ni bu le fo byth yn wag
Mewn odid gwrdd Llenyddol;
Daeth yn Draethodwr mawr ei stor
A Bardd a Llenor mwy fwy;
A phob tro collodd——dywed pam
Mi ges i gam ofnadwy.
Gall ysgrifenu ar hyd a lled
Gan rhwydded ag anadlu;
A meddwl hefyd neno dyn,
Dae fater prun am hyny,
Mae 'i awen fel gollyngiad llyn
Diderfyn ei ryferthwy;
Yn dadgan mewn Cymraeg di nam
Mi ges i gam ofnadwy,
