Orphion pan ganai fwys euraid fesurau,
Y meini'n y muriau yn chwareu'n wych oedd,
Wrth rinwedd pereiddlais y Delyn feluslais,
Os coeliwn ni adlais cenhedloedd.
Ei llais sydd i'n clustiau fel arogl i'n ffroenau,
Neu fel ar wefusau, tôn oreu tan ne';
Fe'i gwnaed at ei phwrpas yn harddach ei hurddas,
Na phalas na dinas i danne.
Tryth ddewrgras tri theirgw rach, hoff awgrym tri phum gwrach.
Dwys wyrthiau tri seithwrach, chwe nawgwrach yn ol;[1]
Pob un mewn trefn odiaeth yn gwneud eu gwasanaeth,
Peroriaeth athrawiaeth wrth reol.
A gwr a thri ecstro o'i hol yn ei hwylio,
Ac wythwast[2] yn gweithio o dano bob dydd;
Dwy forwyn,[2] da fwriad yn dilyn y deiliad
Mor gyflym i'w galwad a'u gilydd
Pwy godwn i'r gadair i agor ar ungair
Drysordy di anair pum cywair pob cân,
A chwery a chwebys a dwyfawd a deufys
Wrth statys amcanus mab Cynan.
Hyf godwch drigolion swydd Dinbych ac Arfon,
Trefaldwyn swydd dirion, Fflint, Meirion, a Môn:
Mae pawb ond plant Nabal, yn caru merch Tubal,
A'i threbal fain feddal fwyn foddion.
Os hapie ryw landdyn mewn afiaeth ymofyn,
Pwy ganodd i'r Delyn, deg eilun, da'i gair;
Ond didwyll yw d'wedyd i foddio'i gelfyddyd
Rhyw lengcyn dwl ynfyd o Lanfair.
Pob dyn a'i hadwaeno, gwnaed fawl fel y medro,
Yn hynaws i honno sy'n cleimio swn clod;
Mae pawb drwy'r holl wledydd yn caru ei llawenydd,
Ond ambell hên gybydd 'rw'yn gwybod.
Tudalen:Cerddi Eryri.pdf/60
Neidio i'r panel llywio
Neidio i'r bar chwilio
Gwirwyd y dudalen hon
