Gwirwyd y dudalen hon
YNG NGOLAU'R LLOER
YNG ngolau'r lloer daw'r llwynog coch
O'i ffau ar ysgafn droed,
A'r tylwyth teg o'u pebyll brau
I ddawnsio dan y coed;
Af innau i gwrdd fy annwyl un
Yng ngolau'r lloer-ddedwyddaf fun.
Yng ngolau'r lloer, ac awel Mai
Yn chwerthin yn y coed,
A minnau'n pwyso ar ei fron
Yn eneth ddeunaw oed,
Yn gwrando stori fwyna'r byd
Gan fwynaf fab—O, gwyn fy myd!
Yng ngolau'r lloer, mor unig wyf,
A daily coed sy'n grin—
Mae yntau 'mhell ar feysydd Ffrainc,
Yng nghanol berw'r drin—
Mor bell yw dyddiau deunaw oed
Ac awel Mai ym mrig y coed.