"Ni pherswadir fi byth i ymostwng dan iau y Brython na'i fynachaeth; gwell fyddai gennyf fi fynd i'r Werddon at dy deulu di i ddysgu sut i gasglu ffugrawn y deri efo derwydd beiswen â'i gryman aur."
"Tolbheum! Tolbheum!" (cabledd, cabledd), gwaeddai Bera, gyda'i dwylaw i fyny fel un hollol ddychrynedig, heb allu dweyd un gair yn ychwaneg.
"Fy nhad! fy nhad," protestiai Dona, "yr oedd ein cyndadau yn addoli fel ninnau yn eu dull eu hunain." "Cogio mae Bera," ebai Ceris ci thad, " gwyddost ti hynny." Ar ol dwedyd hynny troes at Bera, gan ofyn iddi,—
"Beth wyt ti am wneyd, Bera, yngwyneb gwrthryfel Caswallon? Os medri di rywbeth, yrŵan y mae i ti ddangos derwyddiaeth neu ddemonaeth, neu beth bynnag y gelwi di goelgrefydd farw'r hen bobl."
"Dos di a Moelmud i Lech y Cyfarwydd i edrych beth ddywed y Sarff wrthych," ebai Bera.
"Pam,—beth y sonni di am y Cyfarwydd? A welaist ti o? Na, i ba beth yr awn ato fo?"
