Gwirwyd y dudalen hon
-
MIWSIG RHAIADRAU.
"Dysgais garu miwsig rhaiadrau"
hynny daeth plentyn bach tlws o rywle ar ei rawd tua'r ystâbl. "Weli di glust hon?" meddai, gan ddangos clust greithiog dan gudynau gwallt. "Ceffyl heb ei fedyddio gydiodd ynddi, wel di, â'i ddannedd, ac mi dorrodd ddarn o'i chlust. Os doi di byth yn wagnar, cofìa di fedyddio dy geffylau, neu mi dron' y drol, neu mi dorran' ddarn o dy glust ti." Yr oedd y gwas hwnnw'n credu mewn bedyddio ceffylau, ond nid wyf yn sicr a oedd yn teimlo fod rhyw lawer o rin yn y bedydd gafodd ei hun. A llawer chwedl ofergoelus glywais, — cefais gipdrem i fywyd nas gwyddwn ddim am dano o'r blaen.
