risiartSddu. 137
Yn y penill nesaf atojcawn : —
"Lluon i'w 'nabod, lion eu wynebau.*'
Yr oedd angen am y geiriau "i'w 'nabod, " er mwyn iddynt gynghaneddu a'r gair olaf yn y fraich. Yn y darn Oy wydd dilynol, ni gawn :—
" Ac efryd yn y Gyfraith
Ddofn a gwir, Ddeddf enwog iaith."
Nid y w " ddeddf enwog iaith " eto yn dda i ddim ond i ffurfio cynghanedd. Diweddir y trydydd Hir a Thoddaid gyda llinell o'r fath dlotaf :—
l< O ! ddinas wiwlon, ddaionus, olau."
Terfynir un penill gyda'r llinell,
" Effro y sylwaf ar ei phreswylydd,"
heb fod un raatb o angen am dani, ond yn unig i lenwi gwagle. Yehydig yn mhellach yn mlaen, cawn y llinellau canlynol : —
41 Do, rhag-draethwyd y rbwygiad i'r eitbaf, Gan Grist, ddwyfol, urddunol bird i Wiwnaf."
Mae yr olaf o'r llinellau uchod yn llanw bron i gyd ; a cheir engraifft o'r un peth yn y llinellau canlynol : —
"Lladron, Uofruddion yn llu afrvvyddawl. îs-int y ddinas, ! nid dyddanawl ! "
Llawer a ganmolwyd ar y llinell,
" Trwst bon clyw acw'r trawstiau'n clecian ! "
a diameu y bydd ambeli bleidiwr gwresog i'r gyngban- edd yn barod i ddweyd ein bod yn rhyfygu pan ddy- wedwn yn wylaidd nas gallwn yn ein by w ystyried y ddau air cvntaf o'r llinell yn ddim byd gwell na geiriau llauw.
Oynwysa yr Awdl wallau ieithyddol hefyd. Yn y trydydd Hir a Tlioddaid symudir o'r trydydd i'r ail
Q
