138 COFIANT
berson, ac yn ol i'r trydydd, yn rhy ddisymwth. Yn y llinell,
" Ei air gorenwog wna i'w mur grvnu,"
buasem yn disgwyl cael ansoddair mwy priodol na goremvog, er rhoddi cyfrif am y crynu. Wrth son am y meirch, dy wedir : —
" Eu llygaid tanbaid bob tu Oil tanynt yn melltenu."
Mae yn amlwg mai er mwyn cynghanedd yn unig y defnyddiwyd y gair tanynt. Yn y llinellau canlynol: —
" Ac o furiau y ddinas cyfeiriant Dua'r mynyddoedd i droi am noddiant,"
defnyddir y trydydd person unig o'r prif-air duo, yn lie yr arddodyn tua, ac felly dywed y bardd betli hollol wahanol i'r hyn a feddyliai, pan y buasai yn ddigon hawdd osgoi y gwall, a gofalu am y gynghan- edd hefyd, drwy ddweyd,
" Tua'r mynvddoedd er troi am noddiant,"
neu,
" Hyd i'r mynyddoedd i droi am noddiant."
Mae y llinell gyntaf hefyd yn wallus. Oddiwrth furiau y ddinas a olygid, ac nid oV muriau. Y mae prifair yn eisieu yn yr Englyn sy'n dechreu fel hyn:—
Aerwyr, ymbleidwyr heblaw," — &c.
Defnyddir yr ail berson unigol, yn y modd mynegol, yn lie y ffurf anherfynol, yn y llinell a ganlyn :—
" Bonedd a gwreng yn trengi." (Yn lie treogu).
Buasai ambell feirniad Oymreig yn collfarnuyr Awdl oil, ar gyfrif y gwallau hyn, a'u cyffelyb; ond yr ydym ni, yn gyson â'r rheol a osodasom i lawr yn y dechreu, yn gallu mawrygu athrylith y bardd, tra yn gorfod coadcmnio ei wallau. Yr ydym, wedi y cyfan, yn ystyried yr Awdl yn gyfansoddiad godidog, am ei bod yn cynwys darnau o farddoniaeth o'r iawn ry w—
