Tudalen:Cofiant a gweithiau Risiart Ddu o Wynedd.djvu/152

Oddi ar Wicidestun
Prawfddarllenwyd y dudalen hon

140 COPIANT

Mae yn dda genym feddwl, pa fodd bynag, nad ydyw bri Eben, fel bardd, yn dibynu yn gwbl nac yn benaf ar yr Awdl hon. Nid rhyw lawer o grebwyll a geir ynddi. Rhoddi bywyd barddonol yn adrodd- iadau hanesyddol Josephus a wneir gan mwyaf ; a phan ystyriwn ëangder y testyn, rhaid i ni ddweyd fod y cyfansoddiad yn gywilyddus o fyr. Oanodd Homer dros bymtheng mil o linellau meithion ar warchaead Caerdroia, er na chymerodd i'w Arwr- gerdd ond |oddeutu haner cant o ddyddiau y rhyfel gwaedlyd hwnw. Pa beth ynte ydoedd rhyw bed war cant ac un ar ddeg a thriugain o linellau i drafod y " gorthrymder mawr, y fath ni bu o ddechreu y byd hyd yr awr hon, ac ni bydd chwaith? "

Sylwn yn nesaf ar yr Awdl ar " Gystuddiau, Amynedd, ac Adferiad Job," sef testyn cadeiriol Eisteddfod y Gordofigion yn Llynlleifiad, Mehefln, 1840. Y beirniaid oeddynt y Parch. E. Evans (Ieuan Glan Geirionydd), ac Ellis Owen, Ysw., Oefn y Meusydd. Dyfynwn y rhan hono o'u beirniadaeth ag oedd yn dal cysylltiad ag Awdl Eben : —

" I Zerah, sef awdwr yr Awdl hon, y mae y Beirniaid wedi penodi anrhydedd y Gadair ; ac ar y cyfansoddiad y maent yn cynyg y syl- wadau canlynol : —

" Yn y llioellau cyntaf y mae yr awdwr yn rhoddi cynwys-drefn o'r holl destun — nodweddiad ei wrthddrych— ei gystuddiau, a'i adferiad. Yna y mae'r awdwr yn myned rhagddo i'w ddesgrifio ef yn y llawn fwynhad o'i fawr gyfoeth a'i lwyddiant. Mae'r rhan yma o'r gwaith yn cynwys darluniad godidog, ac yn amlygu helaethrwydd dawn ddes- grifiadol y cyfansoddydd. Mor ardderchog y mae efe yn gosod allan deleidion amrywiaethol gwlad y pendefig dwyreiniol ! Braidd na feddyliem fod yr holl olygfa yn cael ei lledu ger bron ein llygaid, gan nodiannu pob gwrthddrych a ddichon wneuthur y weledfa yn ddymunol ac yn serchiadol. Yna arweinir ein sylw at y Patriarch hybarch, fel penaeth y wlad freiniol hono, yn meddiannu yr amrywiaethol fendith- ion oedd yn ei amgylchynu, yn ddedwydd ynddo ei hun, ac yn achos dedwyddwch i eraill. Wedi hyn y mae'r Bardd, trwy rin ei athrylith