Tudalen:Diliau Meirion Cyf I.pdf/18

"Y trullydd, pan doi o'th drallod—erchyll,
"A'th ddyrchu'n dra hynod,
"Cofia fi'r dydd y cei fod—mewn mawrlwydd
" Ger bron dy arglwydd, y brenin dewrglod."

Ei gyfiawn swydd a gafodd—a Phar'o
Hoff eirioes was'naethodd;
Ond Ioseph gain, firain, ryw fodd,
A'i ing hefyd, anghofiodd!

Gwed'yn, mawr ddychryn a ddaeth—i frenin
Y freiniawl lywodraeth:
Ffraw boenid Phar'o benaeth
Wedi nos—breuddwydio wnaeth.

Galw a wnaeth heb gywilydd—y doethion,
A daethant yn ufydd
Ger bron, gaffaelion gau ffydd—yn ffrostus,
Gâd fygylus, i gyd efo'u gilydd.

Yr anferth swynwyr ynfyd—naws gwallus,
Nis gellynt ddeonglyd,
Methent roi dim esmwythyd,
I Phar'o o'i gyffro i gyd.

Yna'r trulliad yn union—a gofiodd
Ei gyfaill mwyneiddlon,
A'i ddawn llâd ddeonglodd yn llon
Ei freuddwyd, heb gyfareddion.

Prysurwyd, galwyd y gwâr—fynwesol
Fwyn Ioseph o'r carchar,
At Phar'o'n ddeffro oedd ar
Lewychus orsedd lachar.