Yno pob gradd o naddun
A laddodd, ni ddiangodd un.
Y didwyll brophwyd odiaeth
Ail esgyn wedyn a wnaeth
Yn llawn ffydd, i'r mynydd mawr,
Arwyre uwch yr orawr,
I ddyhewyd weddiaw
Ar Ner am lawnder o wlaw;
Am wlaw mâd, drwy rad yr Ion,
Dysgwyliai à dwys galon.
Tra bu'r ffyddlawn uniawn ŵr
O flaen ei ddwyfol Luniwr,
Yn dwys weddïo'n ddidawl,
A'i ffydd yn anniffoddawl,
Fe ddaeth ei was addas o
I'w gu seirian gysuro;
Ac wrtho'n deg mynega
Fod yn ei wydd arwydd dda,—
"Cwmwl glân bychan heb wâd,
"Fel'llaw gwr,' lliwiog wawriad,
"A welaf yn dyrchafu
"O oror y dyfnfor du. "
"Dos weithion, un eon wyd,
"Pur wiwffel, " ebe'r prophwyd,
"At Ahab, drygfab sydd draw,
"'N orwag iawn ar ei giniaw,
"Fel hyn wrth y gelyn gau,
"Yr awr'on, ar fyr eiriau,
"Yn drefnus, barchus drwy bwyll,
"Y d'wedi mewn modd didwyll,—
Tudalen:Diliau Meirion Cyf I.pdf/55
Gwedd
Prawfddarllenwyd y dudalen hon