Llenorion llawn o eiriau
Miwail a heirdd fo'n amlhau.
Nid arian a wna awduriaid—enwog,
Yn llawn doniau telaid,
Ond dysg a synwyr llwyr o'r llaid,
Ar unwaith, gwyd wroniaid.
Eirian frodyr o'r un fwriadau,
Ac aml chwaer ddiell sy'n Nolgellau,
Yn enwog deuwn ninnau—wrth bybyr,,
Barhau'n noddwyr i bob rhinweddau.
Blagured, llwydded yn llawn—dan ofal
Dynion ufudd ffyddlawn,
Cynnydd ei haddysg uniawn
Yn fwy'r el—ie'n fawr iawn.
Goresgyn ein gwir ysgol—o'i rhyddid,
A'i rhoddion gwirfoddol,
Ni ddichon ffeilsion rai ffol,
Cynhenus, coeg, hunanol.
Y doniawl uthrawl Athro,—erősawl,
Hir oesi a gaffo;
A'i barch cyfateb y bo,
Dan wiwlwydd, i'r da wnelo.
Ei swydd ferth barchus a fo
Yn addurn fawr iawn iddo,
Llafurio byddo bob awr
Yn addfwyn a chynnyddfawr.
