113 Nes gwneuthur pob calon, a llygad, a grudd, Mor oer ac mor farw a delw o bridd! Y ffrom farch ddymchwelwyd - yn llydan ei ffroen, Mae'n gorwedd heb chwythu mwy falchder ei hoen, A'i ffun oer o'i amgylch fel tywyrch o waed : Llonyddodd ar unwaith garlamiad ei draed ! Ar oer-lawr mae'r marchog, a'r gwlith ar ei farf, A'r llaid ar ei harddwisg, a'r rhwd ar ei arf ; Nid oes trwy y gwersyll na thinge picell fain , Na baner yn ysgwyd, nac udgorn rydd sain ! Mae crochwaedd trwy Assur, daeth amser ei thâl , Mae'r delwau yn ddarnau trwy holl demlau Baal ; Cynddaredd y gelyn, heb godi un cledd, Wrth olwg yr Arglwydd , ymdoddai i'r bedd ! PARCH. S. ROBERTS. Y WLAD DDEDWYDDAF . H Eisteddai mewn tafarndy Ar lan yr afon Rhin, Rhyw bedwar lon gydymaith yfed rhuddgoch win. A merch y ty a lanwai Eu meiliau ar y bwrdd ; A hwythau tawel oeddent, Heb gynhen groes na thwrdd. Ond pan y ferch ymadodd, Un Swabiad godai law, Yn ngwres y gwin, a gwedai, 'Hir oes i Swabia draw.
