Tudalen:Dyddanwch yr aelwyd.djvu/59

Dyna gamp a ddysgi eto—
Cadw'th wisg yn lân a chrynno,
A thithiau 'n trin y clai a'i ddwbio,
Wrth wneyd dy waith.
Hoffwn inau ddysgu hòno-
Trin y byd, a myned trwyddo,
Heb halogi'm gwisgoedd ynddo,
Na rhoi arno 'm calon chwaith.

 —GWILYM HIRAETHOG.

YR YNYS WEN.

Hwyrol gysgod, aros ennyd,
Ein hnnig lestr gâd heb lèn,
Pan ddaw bore ni chaf hyfryd
Wel'd fy anwyl Ynys wèn:—
Dych'mygaf wel'd rhyw heulog lanerch
Trig Cyfeillion, fawr a bach
Ond wele'r nôs, er maint fy nhraserch,
I'r Ynys wèn rhaid canu'n iach.

Wele'n awr wynebau dedwydd,
Chwarddant hwy o ddeutu'r tân,
Pwy a leinw le y Prydydd?
Ein Cerddi llawen pwy a'u cân?
Trwy y chwa eheda drosom
Clywaf swn yr hwyrol gloch,
Fel rhyw lais fai'n gwaeddi erom
"Gyfeillion hoff, yn iâch y b'och."

Pan bo'r tònau 'n tori o'm deutu,
Pan bwy'n rhodio'r bwrdd fy hun,
Ofer yw i'r llygad dremu,—
Deilen werdd ni welaf un:
Beth a roddwn am gael ymdaith
Gwlad Cyfeillion fawr a bach?
Dwymna fynwes pan fwy'n ymdaith;
I'r Ynys wèn rhaid canu'n iach.