Ei berthawg rannau, hen byrth gorenwog,
Muriau diadwy, O mor odidog!
Addien serenawl ddinas ariannog,
Cywrain a llawen, ceir hi'n alluog;
Heddyw o'i rhwysg nid hawdd yr ysgog—
Hawddamor iddi, le hardd mawreddog.
Uwch ei rhagfur, ban, eglur binaglau,
Tai cyfaneddol, tecaf neuaddau,
Lluon i'w 'nabod, llon eu wynebau,
Sy'n chwai a diwyd mewn masnach deiau,
Heirddion eu gwedd drwyddi'n gwau—yn drwyadl,
Tawchog anadl ddyrch hwnt o'i cheginau.
Ni bu le eisor, llawn o balasau,
Iesinawg agwedd ei synagogau,
Eu gwedd arnodwyd âg addurniadau,
le, llawn addurn ei holl aneddau;
Ac o fewn y trigfannau—ffrwyth y tir
Er budd monwesir heb ddim yn eisiau.
Urddedig ddysgedigion,
Ddawnus wŷr, drwy'r ddinas hon
Ymrodiant mewn mawrhydi,
Addurnant, a harddant hi;
Y rabbiniaid a'r bonedd,
Eu dysg da ddadguddia'u gwedd,
Wele, rhinwedd olrheiniant,
Fawrion wŷr, myfyrio wnânt:
Heirddion ser y ddinas hon
Yw ei thrwyawl athrawon:
Addas beunydd esboniant,
Geiriau Ner agor a wnant:
Ac efryd yn y Gyfraith
Ddofn a gwir, ddeddf enwog iaith.
