Na chyngan un archangel, |
Ac ar ei air neidiai'r nen—i'w chylchoedd.
A chwarddai bydoedd yn lluoedd llawen.
A chwblhawyd hyd at drwch y blewyn,
Y pebyll uchel a lle pob llwchyn,
Anian gydbwyswyd, rhannwyd pob gronyn,
Wrth arfaeth yr Hwn fu'n murio'i therfyn,
Goleuadau gloew eu hedyn—welwyd,
Trwy rym nodwyd eu tro i'r munudyn.
Mawredd o olud! mil myrdd o heuliau,
Yn llywio edyn eu holl leuadau,
Enaid anian oedd yn llawn o donau,
A charolodd y gloewych orielau;
Clodfori DUW y duwiau—yn ei iaith,
Wnai uthr beirianwaith hoew'r wybrennau.
Ymuno'n gôr mewn hoen gainc,
I DDUW wnai'r bydoedd ieuainc.
Di rif gomedau ar hynt,
Heibio'r ser a brysurynt,
Cenhadon gloewon drwy heulog leoedd,
A wibiadau'n ymweled â'r bydoedd,
Gan gyfarch ser fil miloedd—ymwibiant,
Teithiant, a chwalant drwy'r holl ucheloedd.
