Tudalen:Gwaith Alun.pdf/68

Hynny fagodd genfigen,
Yr un dydd yn ei fron denn,—
Lle cadd hen genfigen faeth,
Ddylanwodd o elyniaeth,—
Ae'n greulon, anfoddlon fab,
Fu'n wâr anwyl ireiddfab;
Y diwedd oedd—gadodd ef
Mewn gwg,—huddwg ei haddef,
Gan addaw dod, diwrnod du,
A dialedd i'w deulu;
Gwauai y dwrn,—rhegai' dad,
O'm Duw! fath ymadawiad!
Er gwae im', rhwygai ymaith—
Na ŵyr ond Ion ran o'i daith;
Nis gallaf, dan drymaf dro,
Ond trist ruddfanu trosto.

"O'r diwrnod bu'r du ornwaith,
Ni chenais, ni cherddais chwaith,—
Picellau drwg ofnau gant,
Y fron wirion fraenarant
Na welir hwn, wylo'r wyf,—
Ac wylo rhag ofn gwelwyf
Etifedd gwae! tyfodd gwŷn
Diymarbed i'm herbyn;
Funud ni phrisiaf einioes,—
Aeth yn faich holl ddwthwn f'oes!
O Angeu! torra f'ingedd,
'Rwy'n barod, barod, i'm bedd."

Eto y toddai natur
Yn ddagrau fel perlau pur;
Delwai, mudanai'r dynion,
Gyda'u brawd gwaedai eu bron;
Pwyntient fys at lys hael Iôn—
Lle o allu ellyllon.